Кыш азыгын даярда,
Берекелүү жай келгенде.
Күздүн келээри жазда белгилүү.
Адептин башы - тил.
Кеңешип иш кылса береке,
Парасат кайда болсо улуулук ошондо,
Билим кайда болсо, бийиктик ошондо.
Билим кадырын окуган билээр,
Зер кадырын токуган билээр.
Илгери "Карымбай" деген чоң бай болгон экен. Малынын көптүгүн айтканда, бардык малын бир дарыяга сугарганда ал дарыя соолуп калчу экен. Ал эми Карымбай абдан бакыл бай экен.
Заттарды, нерселерди таанууда, кандайдыр тарыхтагы бир окуянын нугун кууп, наристе элестетүү менен баяндап, улам кийинкилерге улантылып айтылып калган кыска, көркөм баяндар "уламыштар" деп аталат.
"Буудайык" - канаттуулардын ээси, пири, төрөсү болот экен. Буудайыктын кебетесин, түсүн мифтик элестетүүдө төмөнкүдөй баяндайт.
"Ойсул" ата - төөнүн ээси, төөнүн түпкү бабасы экен. Ал төөлөрдү илдеттен тазартып, тукум уругунун өнүгүп-өсүшүн калкалап, коргойт имиш. Төөнүн зору лөк, жалкы өркөчтүү, жону туташы "нар" деп аталган.
"Камбар ата" жылкынын ээси, жылкынын колдоочу, калкалоочу бабасы имиш. Камбар ата жылкыны илдеттен тазартып, апааттан тукумун калкалап өнүгүп-өсүшүн колдоп жүрөт экен. Камбар ата кайыптан буудандарды
Кайберендер ээси үңкүрдү үй кылып олтурган Ак байбиче кебетесинде баяндалат. Кайберендин ээси жөнүндө мындайча элестеме баян айтылат: Илгери бир мергенчи бир улактуу кийикти аткан экен, ал жарадар болуп качат.
Жигит пири - Шамерден (Шахимерген) жөнүндө. Кыргыздар жоокерчиликте көп болгон. Шай, Шамерден - бир түшүнүк.
"Дөөтү" өнөрдүн ээси, темирчилик, зергерчиликтин ээси. Усталар узанаарда: "Дөөтү пайгамбарым колдосун" - дейт.