Баланын өнүгүүсү илимий изилдөөнүн объектиси катары 17-18 кылымдарда табигый илимдердин деңгээлинде карала баштаган. 18 кылымдын аягында врач Д. Тидерманндын баланын

Азыркы учурдагы психологиялык илимдин жана психологиялыкпедагогикалык практиканын өнүгүү деңгээли көрсөткөндөй, педагогикалык

Педагогикалык психологияны алып караганда, биринчиден, объект менен предметтин түшүнүктөрүн айырмалоо абзел. Илимдин объектиси бул түрдүү

Мугалимдин психологиялык өзгөчөлүктөрун ачууда анын педагогикалык иш-аракетинин бардык өзгөчөлүктөрү менен байланышкан. Мугалимдин иш-аракети

Жөндөмдүүлүк бул кандайдыр бир иш-аракеттин ийгиликтүү аякталышынын шарты катары, инсандын индивидуалдуупсихологиялык сапаты. Жөндөмдүүлүк иш-аракетте жана