Созу: Э. Ибраевдики
Обону: А. Бедияровдуку
Откон омур, окунтот, айла барбы,
Окунгондо же табар пайда барбы.
Кулку менен, шат менен тан, атырган,
Гулгун жаш-ай, гулгун жаш, кайда калды?
Жыланайлак суу кечкен сайда калды,
Жылгалардан гул терген жайда калды.
Ишке тойбой тан менен кун батырган,
Жалын жаш-ай, жалын жаш кайда калды?
Ташты эритээр сендеги чоктун деми,
Кайсыл топко алпарып коштун мени.
Айрылгым жок, айрылбас аргам да жок,
Кошкун гулгун жаштыгым, кошкун эми.