Созу Ш. Дуйшеевдики
Обону С. Момбековдуку
Атыр жыттуу жаздын кечи эле,
Алма гулун ачкан кез эле.
Биз бараттык бак аралап жай гана,
Жаштык бизге майрам сезиле.
Анан, эркем, айттын, мага шыбырап:
«Коргум келет сени, сени тез эле».
Кайырма:
Эркем, анан айттын маган:
«Омур бою сен деп жанам».
Эн бактылуу кунго кезиге,
Эч кимге айтпас сырлар чечиле.
Карегимде жайнап сенин жылдызын,
От алоолоп турду сезимде.
Айттын анан: «Омур бою сыйлашып
Журолучу дайым, дайым биргелеп».
Кайырма:
Эркем анан айттын маган:
«Туболукко сен деп жанам».
Шаттык баскан шаардын кечи эле,
Шайыр конул жаштык кез эле.
Жолубузга кайдан тушту чагылган
Жок жеринен болуп экиге.
Жашайт, тура жалгыз гана махабат,
Откон менен омур, омур тез эле.
Кайырма:
Эркем, анан, издеп калам,
Кундор отот, кантсем табам.