Созу М. Ааматовдуку
Обону Т. Нурматовдуку
Сен жашап сезимимде, ойлорумда,
Кароодон караанынды тойбодум да.
Мен сага мин ыраазы болор элем,
Же кулуп же жылмайып койгонунда.
Сен мени умутумдой алдадын да,
Куйгузуп аптабына кармадын да.
Кайрылып назар салып койбодун ай,
Кайгынын ченгелинде калганымда.
Ой, суруп жаздын аткан тандарында,
Суйууго сен менчелик жанбадын да.
Корккондой тынч дуйнону тандап алып,
Сен кайра мага кайгы тандадын да.