Созу А. Барпиевдики
Обону М. Ниязовдуку
Кун отсо кайта келбес омур кызык,
Кулкусу куйут коштоп отот сызып.
Тагдырга тан каламын, таарынбаймын,
Таш боорлук кылып коёт кээде кызык.
Кун отсо орду толбос жашоо кызык.
Кайырма:
Минип алып омур кемесин,
Жашоо жээгин бойлоп келесин.
Суктандырып тунку жылдызды,
Суйуу гулун мага бересин,
«Эстеймин эстен кеткис сезимдерди,
Жазып буттум санаасын сезимдеги,
Кубо болсо суйуубузго Алтын Казык»,
Деп айткан ошол созун эсиндеби?
Мен журом жаштыгыма ырлар жазып,
Окусам болобу деп омур азып.
Табышпай, таарынышып кетсен дагы,
Тагдыр, бул ашыктыкта эмне жазык?
Мен журом бир озуно ырлар жазып.