Сага (ыр), сөзү, обону К. Болоткановдуку
Карегиң карагат,
Эзилген салаалап.
Узадың өзүмдөн,
Жүрөктү жаралап.
Кайырма:
Ал күндөр шаң, эле
Агарган тан, эле.
Өрүктөй эрдиңден,
Өпсөм дейм дагы эле.
Так салган сезимге,
Тамшанткан кезинде.
Акыркы кездешүү,
Алиге эсимде.
Кайырма:
Ай толгон түн эле,
Ажарын, күн эле.
А сенин колунда,
Апапак гүл эле.