Созу Мидиндики
Обону элдики
Журогумду куйкалайсын жалындай,
Журо албаймын кундо сени сагынбай.
Мээ сергитет менде жургон элесин,
Мелтиреген Ысыкколдун танындай.
Козун укмуш - ак чыныда карагат.
Коп караба журогумду жаралап.
Коонун болсо бир белгинди тушундур,
Киши жалдап суйо албаймын паралап!
Сурдоп кетем капыс жерден кабылсам,
Кечирип кой мен суйуудон жанылсам!
Жалгыз сага жарашкансып корунот,
Кайсы куну кандай жоолук салынсан...
Кээде буркоо, кээде жарк дейт кабагын,
Кантип сенин кыялынды табамын?
Мен озумду эр кокурок корсом да,
Ээрчип жургон колокондой санадын...
Кыйнабачы журоктогу жарадай,
Кылгырбачы койчу мени карабай.
Же кулуп кой, же кирпигин ирмечи,
Куса болдум сагынганым тарабай.
Ун жок, соз жок томсоросун турасын
Ыйлап-ыйлап улутунган баладай.