Созу К. Мамбетакуновдуку
Обону М. Рыскулбековдуку
Паризат, сен келесин зарыкканда,
Кен дуйном кор оозундай тарылганда.
Омурдо коксоом канбай издеп журуп,
Окуном бир озундон жанылганда.
Сен мени неге бийлеп алдын экен,
Табылып тагдырыма калдын экен?
Сен неге омурумдун асманында,
Очпогон жылдыз болуп жандын экен?
Суктанам сенин кулгон жаш чагына,
Суктанам турпатына, басканына.
Аттин ай, буркут болуп сызгым келет,
Кайрадан жаштыгымдын асманында.