Созу Н. Жундубаеваныкы
Обону К. Досмамбетованыкы
Жазда келем айлына кызыл орук,
Тушту коонум коркуно сени коруп.
Кундо туруп тубундо искейм жытын,
Карай берем кайталап конул болуп,
Ого бетер гулундоп сени карап,
Болгонсудун омурго озун шерик.
Кундогудой кулундоп мени кара,
Коштошууга кол берип келдим сага,
Атыр жытын жыттайын аябачы,
Белек болсун озундон ошол мана...
Неге мынча бук болом камыккансып,
Ысыйт денем алоолоп куйуп жана.
Кызыл орук кош болгун, кошкун эми!..
Кубо болсун журокко жаздын жели.
Жалбырагын сенселтип бетим сыла,
Таркап кетсин конулдун буккан чери.
Келген мейман созу деп эстей жургун,
Ишенип кой унутпайм мен да сени.