Созу О. Султановдуку

Обону Т. Казаковдуку

Бул турмуштун тартибине баш ийип,

Курдаш кыздар келин болуп кеттинер.

Оз колунан оз оозуна аш тийип,

Курдаш балдар эр азамат жеттинер.

Кайырма:

Мен олтурам бугун тиктеп кочону,

Биз баарыбыз чогуу жургон кечээги.

Ошол кундор такыр эстен кетпеди.

Баарыбыз, тен болбогон сон текши улуу,

Бир кочого чон эстелик коюлбас.

Мен силерди дайым эстейм кечкурун,

Карып бара жаткан балдар моюндаш.

Кайырма:

Биздер эми кайда гана барбайлы,

Кайсыл жерге тушсок дагы экчелип.

Картайганда канча курбу тандайлы,

Бирибизге бирибиз эстелик.

Кайырма: