Созу А Урбаеедики
Обону Т. Эшпаевдики
Гул болсон сан гулдордун арасынан,
Бал аары болуп озум издейинчи.
Кайылмын уйурумо кайтпай калсам,
Жытынды кумарланып искейинчи.
Болсон сен азыркынын перизаты,
Карегим талса дагы тиктейинчи.
Чанкаган талаа болсон эгер балким,
Суу болуп чырайына чыгарайын,
Озумду аябастан коротоюн,
Озумду озон болуп сугарайын.
Омурдо бир озуно жетсем болду,
Муроктун омур суусун мен бурайын.
Алыскы аркы жээкте маяк болсон,
Азапты толкун жиреп умтулайын.
Асманда танкы жанган чолпон болсон,
Анда дагы жетсем деп кол сунайын.
Макулмун бир озуно жетсем болду,
Мансаптуу байгеден да утулайын.
Тун болсон жарыктыкты энсебейин,
Кун болсон ысыгына кактанайын.
Гул болсон адам жеткис чокуларда,
Азапка даяр туруп мен барайын.
Кыл болсон адам черткис журоктордон,
Унумдон-издеп журуп мен табайын.
Куу болсон адам черткис журоктордо,
Унумдон издеп журуп мен табайын.
