Созу М. Абылкасымованыкы
Обону М. Рыскулбековдуку
Мен кат жаздым жылдыз толуп турганда,
Жалгыздыктан кокойум суудай сууганда,
Досторундай журоктоштой экен го,
Жанга кубат жакшы коргон тууган да.
Кат жазгыла мен капага батканда,
Кунум айым чыга тушсун асманга.
Кат жазгыла, тируулукко ойготуп,
Мен озумдон жер кучактап жатканда.
Талаа сузган же кетпеди сур булут,
Сыздайт сезим жолуккула досторум.
Сагынычты унго коштум ыр кылып,
Жакшы кунду жаштыгымдай жоктоюн,
