Созу: О. Султановдуку
Обону: А Керимбаевдики
Кайчы откон тагдыр менен жолго чыгып,
Силерди ак булуттар жолдош кылып.
Мен келип алтын кумдуу кол жээгине,
Олтурам эскеруудон ичтен сызып.
Сезгендей айрыларды коркоор элем,
Алтын кум сен баарына орток элен.
ончошуп бизди оксуткон
жанылууга, омурдун орун коздой
жалгыз келем.
Кайгынын караан тунун жарык кылар,
Каралдым жашоодо коп жакшылык бар.
Сен азыр эмнени ойлоп турдун экен,
Айдалып баратканда ак булуттар.
Кол жээги касиеттуу колдун жээги,
Корбодун, откорбодун эмнелерди.
Адашып суйгонумдон келдим сага,
Суйуумду айла кылып кайрып берчи.