Созу С. Жусуевдики
Обону Р. Абдыкадыровдуку
Кайда барсам, ошондо сен болосун;
Ор таянсам гулу коп бел болосун,
Суусап кетсем, кок кашка булак болуп,
Ысып кетсем айдарым жел болосун,
Туйшук келсе жолотпой ала качып,
Жумуш кылсам турасын каралашып.
Сен келесин оюма: кун нуруна,
Аппак тыбыт карларга аралашып.
Китеп ачсам карайсын тамга болуп,
Бакка кирсем карайсын алма болуп.
Комуз алсам куу болуп, кок токойдо,
Булбул болуп сайрайсын талга конуп.
Тереземден киресиц аба болуп,
Дартты айдайсыц денемден даба болуп.
Канат болуп куулойсун умутумду,
Сагынтасын чеги жок санаа болуп.
Сууну корсом ак молтур шар болосун,
Дайым жоктон жаралып, бар болосун.
Баары болуп журосун, бирок айтсан:
Качан мага омурлук жар болосун?