«Макал лакаптар жыйнагы (Өө)» макаласын оңдоо, толуктоо, тактоо

Ө тамгасына кыргызча макал лакаптар жыйнагы — бул жыйнакта билим, ден-соолук, адамдар, мекен, жамандык-жакшылык, кыз-жигит, эрди-катын, эл башчылары, жаныбарлар, эмгек, акылдуулук, пайда-пайдасыз, тил, эне-ата, акыйкаттык жана башка көптөгөн турмуш-тиричиликке байланышкан кыргыз эл макал лакаптарын жыйнадык.

ul.nav {
margin: 0;
padding: 4px;
}
ul.nav li {
display: inline;
}

Макала мазмуну

А
Б
В
Г
Д
Ж
З
И
К
М
Н
О
Ө
П
С
Т
У
Ү
Х
Ч
Ш
Ы
Э

Достор Ө тамгасына болгон макал лакаптар аз эмес, ошондой болсо да, силер дагы өз салымыңыздарды кошуп, пикир жазуу формасына Ө тамгасынан башталган макалдарды кошсоңуз болот. Заманбап, жаңы макалдар дагы жаза бергиле, макалар элдики.

Өгөй — өөнчүл, жетим — кекчил.
Өгөй эне — өөнчүл, жетим бала — кекчил.
Өгөй эне көрүндө жатып кол булгайт.
Өгөй эне өөнчүл болот, жетим — кекчил болот.
Өгөөгө бергис бүлөө бар, экөөнө бергис бирөө бар.
Өгөөдөн бүлөө өткөн жок, экөөнө бирөө жеткен жок.
Өгүз баштаса — өлөңдүу сазга, инек баштаса — ийри жарга.
Өгүз болгуча торпок пейли калбаптыр.
Өгүз өзүн мактайт.
Өгүз өлбөсүн, араба сынбасын.
Өгүз өлдү (сө), орток айрылды (ат).
Өгүз өлдү, орток калды.
Өгүз топоз менен сүзүшүп мүйүзүнөн айрылат.
Өгүздү өргө салба — канатың талат, жаманга жүзүңдү салба — шагың сынат.
Өгүздүн өлгөн жерине өкүр.
Өгүзү жок, жер сугарат.
Өжөр өлбөйт, өлсө да эч нерсеге көнбөйт.
Өз абийирин сактабаган, өзгө абийирин сактабайт.
Өз агасын агалай албаган бирөөнүн эшигин сагалайт.
Өз айыбы өлгөнчө билинбейт, киши айыбы кирип чыкканча билинет.
Өз акылы — аксак, киши акылы — таскак.
Өз атым өлгөндөн кийин жер бетине чөп чыкпаса койсун.
Өз атым өлгөндөн кийин, жер бетине чөп чыкпаса мейли.
Өз балаңдан бөлүп кутуласың, небереңден өлүп кутуласың.
Өз балаңды өпкөгө тепсең кетпейт, киши баласын кишендесең да турбайт.
Өз башын аябаган киши башын далдал кылат.
Өз башын аябаган, киши башын далдал кылат, өз бетин аябаган, киши бетин чиедей кылат.
Өз башында төөнү көрбөй, киши башындагы чөптү көрөт.
Өз башындагы төөнү көрбөй, бирөөнүн башындагы чөптү көрөт.
Өз башындагы чокту көрбөй, киши башындагы чөптү көрөт.
Өз башыңды доого берсең да, жолдошуңду жоого бербе.
Өз бетин аябаган киши, киши бетин чиедей кылат.
Өз боюңа сак бол, коңшуңду ууру тутпа.
Өз ден соолугуңа шалаакылык кылсаң, коомго кошо мүшкүл апкелесиң.
Өз жакшылыгыңды доомат кылба, бирөөнүн жакшылыгын унутпа.
Өз жамандыгын билбеген өзгөгө кылат чоң милдет.
Өз жер өлөң төшөк, өз эл өмүрлүк жөлөк.
Өз жоокерин күтө албаган, душманына түтө албайт.
Өз ийининде чычкан да шер.
Өз кадырын билбеген, жат кадырын биле албайт.
Өз камын ойлогон өспөйт, эл камын ойлогон көктөйт.
Өз кемчилигин өлгөнчө билбейт, киши кемчилигин кирип чыкканча билет.
Өз кемчилигин сезбөө — наадандык.
Өз кол — алтын билерик.
Өз колуңда болбосо, өлдүм десең ким берет.
Өз кордугунан — жат кордугу жаман.
Өз көмөчүнө күл тартат (же тарткан).
Өз күйдүрүп айтат, душман сүйдүрүп айтат.
Өз күчүндү өлкөгө арнагын, өзгөлөргө өрнөк камдагын.
Өз күчүңдүн өлчөөсүн, өзүң билбей ким билет.
Өз кылганың өзүңө, өйдө карап түкүрсөң, кайтып түшөт жүзүңө.
Өз мекениңди көздөй сакта.
Өз өзүнө тартат, өз көмөчүнө суу тартат.
Өз өзүнө тартат.
Өз өзүнө, өзгө жатка тартат.
Өз өлтүрбөйт, жат жалгабайт.
Өз өтүгүң тар болсо, кең дүйнөнүн пайдасы не.
Өз талканың эттен артык.
Өз төшүн өзү сындыра муштап эр болбойт.
Өз төшүн өзүжара муштап, эр болбойт.
Өз тууганын кор көргөн, ашуу таппай белде өлөт, кечүү таппай сууда өлөт.
Өз тууганын кордосо, душманына кор болот.
Өз убалың өзүңө, эки кара көзүңө.
Өз үй — өлөң төшөк, өз эл — өмүрлүк жөлөк.
Өз үйүм — өлөң төшөгүм.
Өз үйүм деп сөз айтпа, үй артында киши бар.
Өз үйүңдө ашың болсо, киши үйүндө кашың барбы.
Өз элин күтө албаган, душманына түтө албайт.
Өз элине батпаган, душманына кор болот.
Өз эмгегиң көзгө көрүнбөйт, жалкоо элден бөлүнбөйт.
Өз энең болбосо, өгөй энеге көн.
Өзбек кетип, өз калды.
Өзгө — жалган, өлүм — ак.
Өзгө өздөй, жатка жаттай.
Өзгөгө (душманга) өлүм тилегиче, өзүңө өмүр тиле.
Өзгөгө капкан салган өзүтүшөт.
Өзгөгө өбөк болгуча, өзгө төшөк бол.
Өзгөгө өлүм тилегиче, өзүңө өмүр тиле.
Өзгөдөн тартып алган өзүнүкүнөн айрылат.
Өзгөнү айтаарда өзүңдү ойло.
Өзгөнү коюп, өзүңдү айт.
Өзгөнүн ишин өзүңө жору.
Өздөн чыккан жоону ынтымакка чакыр.
Өздү жаттай сыйлагын, жат жанынан түңүлсүн.
Өздүкү өздөй, өзгөнүкү көгөртө койгон көздөй.
Өзөгү карарган карга таш чокуйт.
Өзөктөн күйгөн өрт жаман, өздөн чыккан жат жаман.
Өзөктөн чыккан өрт жаман, өздөн чыккан жат жаман.
Өзөн башы ашуу болот, жардын башы кечүү болот.
Өзөн бойлоп конбогун, өрт өчкөндөй болбогун.
Өзөн бою турганда, өзгө жерге конбогун.
Өзөн жерде сайлар бар, чык татырбас байлар бар.
Өзөнгө өзөн кошулса — дарыя.
Өзөндүү сууга тал бүтөт, өлбөгөн кулга мал бүтөт.
Өзү — боктой, сөзү — октой.
Өзү бектей, сөзү октой.
Өзү билбеген, билгендин сөзүнө кирбеген — айбандык.
Өзү билбегендин оозуна караба.
Өзү билбейт, билгендин тилин албайт.
Өзү билбес, билгендин тилин албас — тил билбеген макоо.
Өзү бир тыйын, дымагы миң тыйын.
Өзү боктой, сүйлөсө сөзү октой.
Өзү болбос жигиттин атасын сурап нетесиң.
Өзү боштун сөзү бош.
Өзү жаш болсо да иши — маш.
Өзү кары жүрөгү жаш.
Өзү келсе келсин, бөз калтасы келбесин.
Өзү кылган иш, өз башына муш.
Өзү сары, көзү көк — ал адамдын шумкары, өзү кара, көзү көк — ал адамдын шумпайы.
Өзү соонун — иши соо.
Өзү тийген бала ыйлабайт.
Өзү тойбос кайнага, кимге кешик арттырат.
Өзү тойбостун көзү тийет.
Өзү ууру бирөөнү ууру дейт, өзү кара бирөөнү кара дейт.
Өзү уялбаган, бирөөнүуялтат.
Өзү чоктойдун — сөзү октой.
Өзүбек кетип өз калды.
Өзүм билем деген жигит, башына ойрон салганы.
Өзүм иттей жаланам, итим кайдан тоюнсун.
Өзүм турсам төрдө, сөзүм турат өрдө.
Өзүмдү өзүм билем, өтүгүмдү төргө илем.
Өзүмдү тиштебеген карышкыр жорто берсин.
Өзүмдүкү дегенде — өгүз кара күчүм бар, кишиники (же өзгөнүкү) дегенде — кол тийбей турган ишим бар.
Өзүмдүкү дегенде өгүз кара күчүм бар, өзгөнүкү дегенде ана — мына ишим бар.
Өзүмдүкү дегенде өгүздөй кара күчүм бар.
Өзүмө тийбеген бороон ышкыра берсин.
Өзүмө тийбеген бөйрөктү ит жесин.
Өзүм-өзүм дегенде өргө чыкчу күчүм бар, өзгө менен кектешкенде кетпес-бүтпөс өчүм бар.
Өзүмөн алыс төркүнүмө көрүнсүн.
Өзүмчүл киши өзгөгө жакпайт.
Өзүмчүл өргөөгө батпайт.
Өзүн — өзү билбеген — эселектин белгиси, калпың чыкса артыңдан адамдын келет өлгүсү.
Өзүн — өзү билет, өтүгүн төргө илет.
Өзүн башкара билген башкаруучу — мыкты.
Өзүн өзү билген, өтүгүн төргө илген.
Өзүн өзү өлгөнчө билбейт.
Өзүн сактай билген, абийирин барктай билет.
Өзүн сыйлабаган, башканы да сыйлабайт.
Өзүндө жок болсо, атаң да жат.
Өзүндө турса айып, кимге барасың кыңырайып.
Өзүндү эр ойлосоң, башканы жер ойло.
Өзүндү эр ойлосоң, өзгөнү шер ойло.
Өзүнө жакшылык кылбаган адамдан өзгөгө жакшылык артпайт.
Өзүнө пайдасыз адам өзгөгө да пайдасыз.
Өзүнөн мурун коноктун атын сыйла.
Өзүнүн бөгүн бөктөй албаган кимдин чигин чиктейт.
Өзүнүн уяты жоктун, сөзүнүн туруму жок.
Өзүң адам болгон соң, өлбөсүңдү билген соң, кайда барсаң анда бар.
Өзүң бакшы болсоң, молдого зикир үйрөтпө.
Өзүң билбегенден өлгөнчө корк.
Өзүң көргөн жолду атаңа да бербе.
Өзүң кудай болбогон соң, көрөр күнүң ушу экен.
Өзүң өлсөң өл, бирок досуң өлбөсүн.
Өзүң сүйгөндү алба, өзүңдү сүйгөндү ал.
Өзүң таппаган малдын баркы жок.
Өзүңдү өзүң мактаба, өзгө мактасын.
Өзүңдү өзүң мактаба, сени эл мактасын.
Өзүңдү өлгөнчө билбейсиң, кишини кирип чыкканча билесиң.
Өзүңдү эр дедиңби? — майданга чык.
Өзүңдү эр ойлосоң, өзгөнү шер ойло.
Өзүңө бычак ур, оорубаса, кишиге ур.
Өзүңө иштесең — арстандай, башкага иштесең — чычкандай.
Өзүңө иштесең (ген) арстандай, башкага иштебе (йт) чычкандай.
Өзүңө өзүң жакпасаң, жакканың ошол элиңе.
Өзүңө урулбас үчүн, өзгөгө жарык кыл.
Өзүчогоол болгон жигиттин бир ажалы көптөн.
Өйдө карап түкүрсөң, кайта түшөт көзүңө.
Өйдө карап түкүрсөң, кайтып түшөр өзүңө.
Өйдө тартса — өгүз өлөт, ылдый тартса — араба сынат.
Өкмат кудаа эмес, кудаадан жудаа да эмес.
Өксүбөгөн кандын бир татым тузу кемийт.
Өктөгөн жанда өлүм ак.
Өкүм ат — өткүр бычактай.
Өкүм болмок — өзүңдөн, сылык болмок — сөзүңдөн.
Өкүмдүн өтү жарылат.
Өкүмү болбой өнүкпөйт, башчысы болбой марыбайт.
Өкүрүктөн өлүк тирилбейт.
Өлалбай жатып (же өлгөнүжатып) өлөң айтат.
Өлбөгөн (гө) жанга (кулга) өлүү балык табылат.
Өлбөгөн адам (же жан) алтын аяктан (же алтын чөйчөктөн) даам татат.
Өлбөгөн адам алтын аяктан суу ичет.
Өлбөгөн жанга бир оокат.
Өлбөгөн жанга өлүү балык эптеп табылат.
Өлбөгөн жанда үмүт бар.
Өлбөгөн көрүшөт.
Өлбөгөн кул алтын аяктан суу ичет.
Өлбөгөн кулга жаз келер.
Өлбөстү кудай жасабайт, сынбасты уста жасабайт.
Өлбөстүн күнүн көрүп, өчпөстүн отун жагып.
Өлгөн аттын такасын издеп, алты ай жер казган байча.
Өлгөн бөрүнүн башы менен тирүү бөрүнү коркутасыңбы.
Өлгөн жолборстон (арстандан) тирүүчычкан артык.
Өлгөн менен кыз бергенге намыс кылба.
Өлгөн өксүтөт, кеткен кемитет.
Өлгөн тирилбейт, өчкөн жанбайт.
Өлгөн төөнүн териси эшекке жүк.
Өлгөн уй сүттүү болот.
Өлгөнгө өкүнбө, калганга береке берсин.
Өлгөнгө өкүнбө, тирүүлүгүңдү тиле.
Өлгөнгө ыйлаган кайран көз, жаманга айткан кайран сөз.
Өлгөндөн катын артат, көчкөндөн отун артат.
Өлгөндү сурасаң тирилгенге эсе, ооруганды сурасаң, айыкканга эсе.
Өлгөндү топурак суутат.
Өлгөндү туулган жеңет, жоону кууган жеңет.
Өлгөндү туулган жеңет.
Өлгөндүн артынан өлмөк жок.
Өлгөндүн жазасы — көмгөн.
Өлгөндүн өзүнүн шору.
Өлгөндүн сазайы көмгөн, өпкөндүн сазайы көнгөн.
Өлгөндүн үстүнө көмгөн кылба.
Өлдүн — өчтүң, кеттиң — кемидиң.
Өлкө алсыз учурунда адам ресурсуна таян.
Өлкөңдөн айрылгыча өмүрүңдөн айрыл.
Өлмөйүнчө кишинин иши бүтпөйт.
Өлө — тириле манап бол.
Өлө албай жатып өлөң айтат.
Өлө жалкоо болбосоң, өтө жарды болбоссуң.
Өлө жегенче, бөлө же.
Өлөйүн десе — жан таттуу, кирейин десе — жер катуу.
Өлөлбай жатып (же өлгөнүжатып), өлөң айтат.
Өлөң төшөк өз үйүң, киндик каның тамган жер.
Өлөңдүү жерде өгүз семирет, өлүмдүү жерде молдо семирет.
Өлөөрүндө булбулдун да үнү өзгөрөт.
Өлөр карга бүркүт менен ойнойт, ыйлаар бала атасынын сакалы менен ойнойт.
Өлөр киши бой түзөйт.
Өлөр өгүз балтадан качпайт.
Өлөр өгүз балтадан тайбайт.
Өлөр чычкан мышыктын умасын кашыйт.
Өлөр эчки койчунун таягына кашынат.
Өлөр эчки койчунун таягына сүйкөнөт.
Өлөрмандын көзү жаман.
Өлөт деген өлгөн жок, өгүз минген калган жок.
Өлсө — кунсуз, сатса — пулсуз.
Өлсө өкүрүк, өлбөсө кыйкырык.
Өлсөк — бир көрдө (же чуңкурда), тирүү болсок — бир дөңдө (же дөбөдө).
Өлсөк — бир көрдө, тирүү болсок — бир дөбөдө.
Өлсөк бир чуңкурда (бололук), тирүү болсок бир дөбөдө (бололу).
Өлсөк, бир чуңкурда, тирүү болсок, бир дөбөдө.
Өлсөң дагы, эстүүдөн өл.
Өлсөң көрүң кең болсун.
Өлтүргөн сайын өрчүгөн кыргыз, түгөнгөн сайын түтөгөн кыргыз.
Өлтүрөм дегенден коркпо, «өлөм» дегенден корк.
Өлүккө — жарашат ый, кадырга — жарашат сый.
Өлүккө жараша — ый, кадырга жараша — сый.
Өлүм — бардын малын чачат, жоктун абийирин ачат.
Өлүм — орток, доо — көзөк.
Өлүм адамды коркутат, үмүт адамды курчутат.
Өлүм бардын малын чачат, жоктун абийирин ачат.
Өлүм жашка карабайт.
Өлүм кабак-кашты ирмегиче.
Өлүм менен конок айтып келбейт.
Өлүм менен үмүт тең тайлаш, бири адамды коркутат, бири ар — намысын курчутат.
Өлүм өксүтөт, оору кор кылат.
Өлүм өксүтөт.
Өлүмдөн башканын баары өзү келбейт.
Өлүмдөн башканын баарынын эртеси (ачыгы) жакшы (түзүк).
Өлүмдөн башканын эртеси жакшы.
Өлүмдөн корккон жашабайт.
Өлүп тапкан баламды өрдөк чокуп өлтүрдү.
Өлүү болуп көрдө жок, тирүү болуп үйдө жок.
Өлүүлөр жөнүндө оң сүйлө, болбосо үндөбө.
Өлүүнү айтса тирүүнүн тынчы кетет.
Өлүүнүн жүзү ары, тирүүнүн жүзү бери.
Өмдөгөн жоо качырат.
Өмүр бизден өтүп кетсе, эл эмгектен эскерсин.
Өмүр бою быкшып жашаганча, көз ирмем болсо да жарк этип күйүп өт.
Өмүр бою өзүңдү чындыкты айтууга үйрөт.
Өмүр карыса да, көңүл карыбайт.
Өмүр киндик кан тамган жерден башталат.
Өмүр оттой жанып, күл болуп бүтөт.
Өмүр өлчөнбөйт да суратпайт.
Өмүрдөн жамандык күтпө, өлүмдөн жакшылык күтпө.
Өмүрдөн өткөн бакыт жок, өнөрдөн өткөн билим жок.
Өмүрдүн чеги бар, илимдин чеги жок.
Өмүрдүн чеги бар, өнөрдүн чеги жок.
Өмүрү жамандын өлүмү жаман.
Өнбөс доөну доолаба, өлбөс жоону жоолаба.
Өнөктөштөр өр ашат.
Өнөр — агып турган булак.
Өнөр — аккан булак, билим — күйгөн чырак.
Өнөр — түгөнбөс азык, жоголбос байлык.
Өнөр алды — кызыл тил.
Өнөр байлыгы — өлбөс байлык.
Өнөр издегениң — өргө кадам шилтегениң.
Өнөрдү билүүгө да өнөр керек.
Өнөрлүү — зор, өнөрсүз — кор.
Өнөрлүү болсоң өргө чап.
Өнөрлүү кол ач болбойт.
Өнөрлүү өлбөйт, өлөрман көнбөйт.
Өнөрлүү өлбөйт, өнөрсүз көнбөйт.
Өнөрлүү өлбөйт.
Өнөрлүү өргө сүзөр.
Өнөрлүү өргө сүйрөйт.
Өнөрлүү өргө чабат.
Өнөрлүүгө өрү — кыры баары бир, балбанга оңу — солу баары бир.
Өнөрлүүжурт — амалдуу.
Өнөрлүүнүн колу алтын.
Өнөрпос ишке таянат, балбан күчүнө таянат.
Өнөрү жок жигит — канаты жок куш.
Өнөрүң болсо ичиңе катпа, жаман кыялыңды өзүң ташта.
Өнөрүң болсо өргө чап, кор кылбай алтын жанды бак.
Өңгө — жалган, өлүм — ак.
Өңдү көрсө жүз таят.
Өңөрүп жүрсө кой өлөт, өбөктөп жүрүп ырчы өлөт.
Өңү кара болсо да өзү сара.
Өңү сулуу — сулуу эмес, акылы улуу — сулуу.
Өңүң суук болсо да, сөзүң жылуу болсун.
Өөдө — төмөн көп чапса, тулпардын чери жазылат.
Өөдө кетсең — бөрү жейт, ылдый кетсең — ууру алат.
Өөдө тартса(ң) өгүз өлбөсүн (өлөт), ылдый тартса (ң) араба сынбасын (сынат).
Өөдө чыксаң бөрү жейт, ылдый түшсөң ууру алат.
Өөдөкүсү өрткө кетсе, ылдыйкысы селге кетет.
Өөн бириксе тон болбойт, ынтымак болбой эл болбойт.
Өөн сөздү өзүңө да айтпа.
Өпкөдөн соккон жөл жаман, элинен безген эр жаман.
Өрдөк берген, каз алат.
Өрдөк жокто чулдук бий, өпкө жокто карын бий.
Өрдөк жокто чулдук бий.
Өрдөктү туурайм деп чулдук бутун сындырыптыр.
Өрдөктүн өзү көктө болсо да, көзү көлдө.
Өрнөктүү иште өөн жок.
Өрнөктүү карыя жок жерде, өнөрлүү жаш да жок.
Өрт менен суу — тили жок жоо.
Өрттү суу өчүрөт, эпке мал келтирет.
Өрүүдө көрүшпөгөн, көчкөндө урушат.
Өрүш малдуу — дасторкон майлуу.
Өрүшүндө малы бардын, сандыгында пулу болот.
Өскөн айылдын ичинде кемпир менен чал бар, өскөн төөнүн ичинде инген менен нар бар.
Өскөн жер — өз эне, өзгө жер — өгөй эне.
Өскөн токой өсө берсе, эмдигиче көктү тешмек.
Өсөөр малда өлүм жок.
Өсөөр элдин балдары бири-бирине дос болот, өспөс элдин балдары бири-бирине кас болот.
Өсөөрүм калбай өлөөрүм калды, өмүрүмдөн көрүм жакын турат.
Өсөр — өзүн сыйлайт, өспөс — жатын сыйлайт.
Өсөр өзүн сыйлайт, өспөс жатын сыйлайт.
Өспөс уул өнбөс доону доолайт.
Өткөн (кайра) келбейт, өлгөн тирилбейт.
Өткөн (мурунку) базарга кой айдаба.
Өткөн ишке — салабат.
Өткөн ишке айла жок, өкүнгөн менен пайда жок.
Өткөн ишке айла жок.
Өткөн ишке өкүнбө (же өткөн иште өкүнүч жок).
Өткөн ишке өкүнбөө керек.
Өткөн ишке салабат кыл.
Өткөн күнгө өкүнбө.
Өткөн күндө белги жок, салып койгон тамга жок.
Өткөн өмүр — аккан суу.
Өткөн өмүр — качкан куш, кайрылып келбейт үндөсө.
Өткөн өмүр — өчкөн от.
Өткөн өмүр жашарбайт — алтымышта чал кайтып, баштагы пейли бузулбайт — жарды болсо бай кайтып.
Өткөн өмүр качкан куш, үндөсөң келбейт кайрылып.
Өткөн өмүр, калган кадыр табылбайт.
Өткөн өчү бардын, кетпес кеги бар.
Өткөнгө өкүнбө, кеткенге кейибе.
Өткөнгө өкүнгөн менен айла жок.
Өткөнгө өкүнүп, жетпести кууба.
Өткөндөр барктабаса, тирүүлөр даңкталбайт.
Өткөндөрдү эстеген жаман болбойт, мурдагыны кектеген жакшы болбойт.
Өткөндү билбеген эл — атасын тааныбаган баладай.
Өткөндү эстеген — жакшы, кектеген — жаман.
Өткөндүн, келечектин жибин улап, достошуу ийгиликке алып барат.
Өткөөл таппай, өтүгүңдү чечпе.
Өткүр (курч) бычак кынга жоо (кас), өтүрүк (өткүр) сөз жанга жоо (кас).
Өткүр ок — душманга, өткүр сөз — тууганга.
Өткүр өлбөйт, сук тойбойт.
Өткүр тырмак каргада эмес, шумкарда.
Өтө жалкоо болбой, өлө кедей болбойт.
Өтө жаман — өзүн мактайт, башкы жаман — баласын мактайт, аяккы жаман — аялын мактайт.
Өтө жаман болбөсоң, өлө жарды болбоссуң.
Өтө жаман өзүн мактайт, жакшыны башка бирөө мактайт.
Өтө кайрат баш жарат.
Өтө кызыл бат оңот, өпкө кызыл кеч оңот.
Өтөгөндүн (аюунун) териси өзүжатып ий болот.
Өтпөс буйрук — бойго кардык.
Өтпөс өмүр, сынбас темир болбойт.
Өтпөс өмүр, сынбас темир жок.
Өтпөскө өмүр жок, сынбаска темир жок.
Өтүгү жаман — төрдү булгайт, оозу жаман — элди булгайт.
Өтүгү жаман төргө өтпөйт.
Өтүгү жокко өзүм барам, тону жокко салам айта бар.
Өтүгүң барда суу кеч.
Өтүгүң жаман болсо бутуңдун шору, турмушун жаман болсо жанындын шору.
Өтүгүң майрык болгон соң, жериң түз болбосо койсун.
Өтүгүң тар болсо, дүнүйөнүн кендигинен не пайда.
Өтүкчү көп албайт, көп алса өпкөсү тешилет.
Өтүкчү көп алса, өпкөсү тешилет.
Өтүкчү өтүккө жарыбайт, уста балтага жарыбайт.
Өтүкчүнүн жанына жолобо, «бирдемем жоголду» дейт.
Өтүкчүнүн өтүгүнүн такасы жок, уз зайыптын күйөөсүнүн жакасы жок.
Өтүкчүнүн үйү апырык менен сапырык.
Өтүнгөнгө чиренет, өзүнөн чоңго ийилет.
Өтүрүк сөз — жанга кас, өтпөс бычак — кынга кас.
Өтүрүктүн бети кара.
Өчөр оттун үстү күйөт.
Өчпөс өрт, соолубас гүл болбойт.
Өчпөстүн отун жаккан, өлбөстүн күнүн көрөт.