Макал лакаптар жыйнагы (К) макаласын оңдоо, толуктоо, тактоо

К тамгасына кыргызча макал лакаптар жыйнагы — бул жыйнакта билим, ден-соолук, адамдар, мекен, жамандык-жакшылык, кыз-жигит, эрди-катын, эл башчылары, жаныбарлар, эмгек, акылдуулук, пайда-пайдасыз, тил, эне-ата, акыйкаттык жана башка көптөгөн турмуш-тиричиликке байланышкан кыргыз эл макал лакаптарын жыйнадык.

ul.nav {
margin: 0;
padding: 4px;
}
ul.nav li {
display: inline;
}

Макала мазмуну

А
Б
В
Г
Д
Ж
З
И
К
М
Н
О
Ө
П
С
Т
У
Ү
Х
Ч
Ш
Ы
Э

Достор К тамгасына болгон макал лакаптар аз эмес, ошондой болсо да, силер дагы өз салымыңыздарды кошуп, пикир жазуу формасына К тамгасынан башталган макалдарды кошсоңуз болот.

Каалаганын сүйлөгөн кагуу жейт.
Каалаганыңыздын кабылганы — досуңуздун сагынганы.
Каалооң тапса, кар күйөт.
Каапыр ток болсо, мусулман тынч болот.
Каардуу коңшуңдан кутулайын десең карыз бер.
Каба элинин карды тойсо, катын издейт.
Кабагы жамандын сабагы жаман.
Кабанаак ит тамакка да, таякка да тоёт.
Кабанаак иттен качып өт.
Кабыгы жерден, камыры колдон.
Кавхар (көөр) жерде жатпас, жакшылык жолдо калбас.
Кагаз жазып колу жоорубагандын, иштеп бели да оорубайт.
Кагылышта кан өлөт.
Кагылыштан кан өлөт, калаа бузулат, эрегиштен эр өлөт, эриш бузулат, өчөштүктөн өрт чыгат, эл бузулат.
Кагыша берсе, май түшөт.
Кадик мерген жол кылат, карайган бийик асканы.
Кадырды билген кара аяк.
Кадырлуу барктуу жерден тууган-уругуң болсо, кара жерде кайык жүрөт.
Кадырман болсо зайыбың, картайса да кызга тең.
Кажалаң болбой — жут болбойт, кара өзгөй болбой — доо болбойт.
Кажыгар күйөө — кайынсаак, төжүгүр катын — төркүнсөөк.
Каз каркылдайт саз жерде, эр баркылдайт тар жерде.
Каз өрдөгүжок болсо, балыр каптап көл карып.
Каз, өрдөгү болбосо — балыр каптап көл карып, калк кадырын билбесе — кайраттуу туулган эр карып.
Каз, өрдөк көлгө таянат, чечендик сөз жөнгө таянат, чал — кемпир төргө таянат.
Казак кайың сааганда, кыргыз Ысар кирген.
Казак, кыргыз жоо болсун, кара жаным соо болсун.
Казан алсаң, кагып ал.
Казан карасы кетет, намыс карасы кетпейт.
Казан толгон аш болсо, буюрганын ичесиң.
Казанга жакын жүрсө көөсү жугат, ууруга жакын жүрсө чуусу жугат.
Казанга жакын жүрсө, көөсү жугат.
Казанга түшкөн аш капка түшпөйт.
Казанга эмне салсаң, сүзгөндө ошону аласың.
Казанда болсо — кашыкка чыгат.
Казандагы кайда качат, каптагыңа сак болгун.
Казанчыга мал кайгы, кара эчкиге жан кайгы.
Казанчынын өз эрки, кайдан кулак чыгарса.
Казаны бөлөктүн камы бөлөк.
Казаны жок кайдак, катыны жок бойдок.
Казанын сууга салып коюптур.
Казаныңа жараша чөмүч таңда.
Казга теңелем деп, карганын буту сыныптыр.
Казды туурап карганын буту сыныптыр.
Казы кертип жал чайнап сен да өтөөрсүң дүйнөдөн, кара жарма жалмалап мен да өтөөрмүн дүйнөдөн.
Казына — казына эмес, калк — казына.
Казысы кучактын, азуусу бычак.
Кайгы — пайдасыз, ый — жардамсыз.
Кайгы адамды өлтүрөт, кайгырса адам эскирет.
Кайгы адамдын өзүн чиритет, калп адамдын сөзүн чиритет.
Кайгы жокто кайгы болду, өгөй кайнененин өлгөнү.
Кайгы жокто кайнене өлгөн кайгы экен.
Кайгы жокто кайненем өлүптүр.
Кайгы жокто кайын энем өлүп кайгыртты.
Кайгы кайгыртат, кайрат жаңыртат.
Кайгы менен күлкү — куйрук улаш.
Кайгы өмүрдү кесет, калп ырысты кесет.
Кайгы пайдасыз, ый жардамсыз.
Кайгыга да токтоолук керек, шаттыкка да кыраакылык керек.
Кайгыга жеңдирбеген көңүл сергек, оору — сыркоодон алыс.
Кайгыда да кармана бил.
Кайгыдан адам картаят, шаттыктан адам жашарат.
Кайгылуу катын каралуу.
Кайгынын түбү — кара суу, кайгырасың, каласың.
Кайгырганга кайрылган — сооп.
Кайгырганга кайрылган жакшы.
Кайгыргандан опаа жок.
Кайгырып уктасаң, ооруп ойгоносуң.
Кайгысы жок кара сууга семирет, катыны жок кыздуу үйгө теминет.
Кайгысы канча болсо, көз жашы ошончо.
Кайгысы көптүн — касы көп.
Кайгысыз кара сууга семирет.
Кайгысыз киши карыбайт, калп айткан киши жарыбайт.
Кайгысызга уйку таттуу.
Кайда барса да Мамайдын көрү.
Кайда барса таш тараза тең.
Кайда барсаң да, казандын кулагы төртөө.
Кайда болбосун бир өлүм.
Кайдан болсо кадигиң, ошондо болсун катарың.
Кайдан дешке болобу, кайыгып келчү кырсыкты.
Кайдан карасаң да, казандын кулагы төртөө.
Кайдан көрдүм кара эшек, жолдон көрдүм жоор эшек.
Каймактан күйгөн колуң, сүттөн да күйөт.
Каймактуу кашык, оозго салык.
Каймактын даамын кашык билбейт.
Кайнага калтайбаса, келин келтейбейт.
Кайнаса каны кошулбайт.
Кайнатпай каныңды ичкен, кактабай этиңди жейт.
Кайнене айбаттуу болсо, келини уяттуу болот.
Кайран башың өткөн соң, карындаш ыйлап не пайда.
Кайрат — дартты жеңилдетет, кайгы — дартты ырбатат.
Кайраттуу — карыса да жаштай, кайратсыз — жаш болсо да карыдай.
Кайраттуу адам калкка башчы болот.
Кайраттуу жүрөк таш жарат.
Кайраттуу карыса да жаштай, кайратсыз жаш болсо да карыдай.
Кайраттуунун калпагы да курал.
Кайраты бар кишинин, берекети бар ишинин.
Кайраты жоктун сабыры жок, сабыры жоктун кадыры жок.
Кайрылгандан — айрылба.
Кайрылып ачар капканды катуу жаппа.
Кайрылып ачар эшикти катуу жаппа.
Кайрылып ичер ашыңа какырба да түкүрбе.
Кайрылып ичер ашыңа, какырба да -үкүрбө, кереги тиер башыңа.
Кайрылып суу ичер кудукка, какырба да түкүрбө, кереги тиет башыңа.
Кайрылыш да болсо жол жакшы, качак да болсо кыз жакшы.
Кайрымдуу карындаш — түгөнбөгөн казына (болот).
Кайрымсыз хандан көрө, ырбаган жара жакшы.
Кайрымы жок байдан, суусу жок сай жакшы.
Кайсы жактан бороон соксо, ошол жакка калкан тос.
Кайсы жериң ооруса, (Ооруң кайда болсо), жаның ошол жерде.
Кайтып кирер эшикти катуу жаппа.
Кайын эненин камырынан.
Кайың эмес, тал эмес арча чалыш, кыргыз эмес, сарт эмес калча чалыш.
Кайырсыз байдан, ырайымы жок кандан каптап келген сел жакшы.
Кайырсыз катаал хандан көрө, ырбаган жара жакшы.
Кайырчыга да хандын иши түшөт.
Кайыры жок байдан кач, паанасы жок сайдан кач.
Как эткен карга, кук эткен кузгун жок.
Какаары болбой кыш болбойт, катыны болбой эр болбойт.
Какаганга муштаган.
Какаганга муштагандай кылба.
Какса-соксо карыдан.
Какшык кадырлашты да бузат.
Какшык казанда, калемпир базарда.
Какшык сөз кадырлашты да бузат.
Какшыкчылдын түбү какшыйт.
Калаалуу коргон бузулса, калаа болбойт ал кайтып.
Калайык колдогон алп — журт ээси.
Калак кайраттуу болсо, кайык баарына чыдайт.
Калак кайраттуу колдо болсо, кайык бардыгына чыдайт.
калат бир күн алтын баш казылган көрдүн түбүндө.
Калган ашты батырган, кагылайын курсагым.
Калган ишти кар басат.
Калган кадыр (көңүл) качкан куш, кайрылып келбейт ал кайтып.
Калган көңүл — чыккан жан.
Калем курчу — изденүү менен акылда, достук күчү — бирдик менен жакында.
Калем менен жазганды, балта менен чаба албайсың.
Калемдин учунда найзанын күчү бар.
Калемпир ачуу — туз болбойт, катындар кыңшылап сүйлөп — кыз болбойт.
Калемпир ачуу — туз болбойт.
Калжың менен сөз көбөйөр, жаңжал менен көз көгөрөөр.
Калжыраган сөз канжалайт.
Калк айтса — калп айтпайт.
Калк айтса, калп айтпайт.
Калк кадырын билбесе, кайраттуу туулган эр карып.
Калк кадырына жетүү кымбат, урмат — сыйдан ажыроо — уят.
Калк ордунда, кан тактысында.
Калкка түзөлбөгөн калыпка түзөлбөйт.
Калкка эп келсе кан төөсүн соёт.
Калкыма нарк болсун, уулума барк болсун деген тура.
Калкынан азган кор тура, каңгыган эр шор тура.
Калкынан азган кор экен, элдүүнүн баары эр экен, элинен азган жигитке эртелеп өлүм эп экен.
Калкыңдын көөнүн калтырба, жетсе да колуң жылдызга.
Калмак — кыргыз жоо болсун, кара жаным соо болсун.
Калп — адамдын сөзүн иритет, кайгы — адамдын өзүн чиритет.
Калп — дар, чындык — эм.
Калп — оору, чындык — дары.
Калп — ырыс кесет, кайгы — өмүр кесет.
Калп «ойноп айттым» дейт, ууру «таап алдым» дейт.
Калп адамдын сөзүн иритет, кайгы адамдын өзүн чиритет.
Калп айткан киши жарыбайт.
Калп айтпай абийир ачылбайт, кысталбай малың чачылбайт.
Калп айтсаң да билип айт.
Калп айтып жыргайм дегенче, чындыкты айтып азап чек.
Калп айтып пайда тапкыча, чын айтып зыян тапкан жакшы.
Калп каткырык ыйдан жаман.
Калп көп, чындык бирөө.
Калп менен жыргал көргөнчө, чындык менен азап чек.
Калп менен көйрөңдүк — өтө калпыс көрүнүш.
Калп сөз — жанга жөө, өткүр бычак — канга жоо.
Калп сөз — жандын душманы.
Калп сөз жанга жоо, өткүр (кээде мокок) бычак кынга жоо.
Калп сүйлөгөн каакы.
Калп сүйлөп жашаганча чын айтып өлгөн жакшы.
Калп сүйүндүргөндөн, чын күйүндүргөн артык.
Калп ырыс кесет, кайгы өмүр кесет.
Калпка жакын болсоң, жалаасы жугаар, казанга жакын болсоң көөсү жугаар.
Калпты — чынды көп айтып — сеники аша кеттиби, каза элечек оронуп — меники аша кеттиби.
Калпты чындай айткан, аксакты тыңдай кылат.
Калпты чындай айтса, чын чыга качыптыр.
Калпты чындай айтса, чындык чычая качат.
Калпты чындай, аксакты тыңдай кылба.
Калптын арышы кыска.
Калптын казаны кайнабайт, дасторкону жайнабайт.
Калптын куйругу кара.
Калптын оозу — мурду кыйшайбайт.
Калптын өмүрү коендун куйругунан кыска.
Калптын өпкөсү калбырдай.
Калптын сөзү суу кечпейт.
Калптын сөзүушак, чындын сөзү тузак.
Калптын чын сөзү сая кетет.
Калптын чырагынан жарык түшпөс.
Калпычы киши элге ишенбейт.
Калпычынын куйругу бир тутам.
Калпычынын өмүрү коендун куйругунан кыска.
Калпычынын чын сөзү да калпка чыгат.
Калпычынын чын сөзү да төгүнгө чыгат.
Калпычынын эртеңи түгөнбөйт.
Калың токоч бышкыча, жука токоч күйүп кетет.
Калың элди жамандаба, каргышына каласың.
Калыңсыз кыз болсо да, каадасыз болбойт.
Калыпсыз кыш болбойт, ойлонбосо иш болбойт.
Калыс арыбайт, калпычы жарыбайт.
Калыс башкарган элде кайгы жок, кара өзгөй башкарган элдин дайны жок.
Калыс канда, кайын жок, туура канда, тууган жок.
Калыс кар болбойт.
Калыс карыбайт, калпычы жарыбайт.
Калысты калк колдойт.
Калыстыкты элге жаса, камбылдыкты эмгекте жаса.
Кам болгон — кем болбойт.
Каман өлсө тиши калат, адам өлсө иши калат.
Камгак өзүн жанмын дейт, камкөш өзүн канмын дейт.
Камдуу журт жоого кор болбойт.
Камсыз мерген карайган кырды атат.
Камсыз мерген карарган тоону атат.
Камсыздын коюн карышкыр жейт.
Камчы болсоң төрт кырдуу бол, жигит болсоң, бир сырдуу бол.
Камчы кайраттуу болсо, катын уяттуу болот.
Камырдан кыл алмак кыйын, молдодон пул алмак кыйын.
Камырдан кыл сууругандай.
Камыш өзүн чий ойлойт, бака өзүн бий ойлойт.
Камышты бош кармасаң колуңду кесет.
Камышы болбой көл болбойт, кайраты болбой эр болбойт.
Кан (улуктун, бектин) башы көпүрө болсо аттап өт.
Кан ак кеңешсе, кул оң көрсөтөр.
Кан болмоктон бек болгун, кадырың болбойт малдан соң.
Кан жакшы болбой, калк жакшы болбойт.
Кан жардыгы эки болбойт.
Кан жолду ат басар, эшек таптар.
Кан казанын кармадым, канакей колго жукканы.
Кан казанын көп астым кана колум көөсү.
Кан койнунда калтырап жатканча, кул койнунда кутуруп жат.
Кан койнунда калтырап жатканча, кул койнунда кутуруп жатканың артык.
Кан менен энчисин бирге жыйган ээр — токумун көтөрүп бош калат.
Кан сарайы — кылычтын мизи, камчынын күчү.
Кан тартуусу — тогуз.
Кан төкпөй жеңиш жок, тер төкпөй жемиш жок.
Кан үйүнүн тардыгы, кара алачыгымдын кеңдиги.
Канаат (же каниет) карын толтурат.
Канаат карын тойдурат.
Канагаттансаң карының тойот.
Канаттууга кактырбай тумшуктууга чокутбай.
Канаттууга кактырбай, камчылууга чаптырбай, тумшуктууга чокутбай.
Канаттуунун баары кыраан эмес, сойлогондун баары жылан эмес.
Канаты менен учкан куйругу менен конот.
Кандай салам берсең, ошондой алик аласың.
Кандай салса түз кетер, карга жүргөн чанадай.
Кандай соксоң, андай сок, кара баатыр барында, улак берээр адам жок.
Кандала чакса, бургогө ыйлап көрүшөрсүң.
Кандан ажырасаң да, калктан ажыраба.
Кандан, бектен кайра тартпаган.
Кандектин карыганы билинбейт.
Канды кудай ураарда, катыны менен кагышат, калкы менен чалышат, как башынан бак кетет, астынан алтын так кетет, ала аскардай бел кетет, андан кийин эл кетет.
Канды кудай урарда катыны менен кабышат, эли менен чабышат.
Кандын башы көпүрө болсо, аттап өт (кээде өтпө).
Кандын башын кан жутат, кардын башын кар жутат.
Кандын да бир татым тузу кемиптир.
Кандын каары жаман, жыландын заары жаман.
Кандын каарынан сакта, каракчынын дооматынан сакта.
Кандын кызы кашык кармаса колу жооруйт.
Кандын өлүмү — эли терс караганы, алптын өлүмү — эл алдында уятка калганы.
Кандын тагы кандуу болот.
Канжыгалуу кара сеңсел — алгыр кырааны, калкка туу, баатыр чеңгел — адам кырааны.
Канжыганын катканын каптал билбейт, ат билет.
Канкор каарына алса: — эмне үчүн тамак ичесиң, — эмне үчүн жашап жүрөсүң? — деп кыйнайт.
Канкор ханды көрбөгөн, ханга токол болсом дейт.
Канча кырып жуусаң да, кара кийиз агарбайт.
Канчалык жакшы болсо да, жалгыз жигит бий болбос.
Канчалык жаман болсо да, алганыңдан сүрдөйсүң.
Канчалык жоон болсо да, жалгыз жыгач үй болбос.
Каны жок калк болбойт.
Капалуунун — кабагына кар жаайт, кайыккандын — мурутуна муз тоңот.
Капаңды жарыңа айт, калса курбуңа айт.
Капарың кимден болсо, кадигиң ошондон.
Капка шибеге ката албайсың, элекке суу сактай албайсың.
Капканчы тилейт түлкүнү, боз балдар тилейт күлкүнү.
Капсалаң болбой жут болбойт, кара өскөй болбой доо болбойт.
Капта болсо, казанга түшөт.
Каптагыны катын билет.
Кар бузулбай — сел болбойт.
Кар да кетээр, кадыр да өтөөр.
Кар төшөнүп таш баспай, тоо таянып түз баспай, белине саадак байланбай, түн уйкусун төрт бөлбөй, эрендерге арзан мал кайда.
Кар эрисе суу болот, кан белгиси туу болот.
Кар эрисе суу болот, карыса сакал куу болот.
Кара атан өлсө союлар, кан ата өлсө коюлар, он эки айда бир келген кар сонор кайдан табылар.
Кара баш киши алжыса — өз башына күлкү, билги алжыса — калайыкка күлкү.
Кара болсо болсун, карап турган ал жаман, таруу болсо болсун, томсоруп турган ал жаман.
Кара далы — эр тандабайт, өлөөр адам — жер тандабайт.
Кара десе кузгундай, жору десе адамдай.
Кара жанга күч келсе, дебегенди деп коёт, жебегенди жеп коёт.
Кара жемсөө адамда калыстык жок.
Кара жерге кар жааса, карды көргөн бир мурат.
Кара жерден кар кетсе, жерди көргөн бир мурат.
Кара жерди жамандаба кайтып бир күн барасың, калың элди жамандаба каргышына каласың.
Кара жерди жамандаба, башка кайда барасың.
Кара зоо боору муз болбойт, карыганда катындар кыңшылап сүйлөп кыз болбойт.
Кара килең болбой, кар кетпейт.
Кара кишинин ачуусу келгенче, сары кишинин жаны чыгат.
Кара көңүл чорт кыял, карматпаган азоо.
Кара куурай көрбөгөн, отун жакпаган.
Кара куш канча кыраан болсо да, бүркүттөн ашпайт.
Кара куш кардына карайт, шумкар чагына карайт.
Кара кыздын агынан эмес, багынан.
Кара кыздын багы билет.
Кара кылар адам жок, кайсалап алар тамак жок.
Кара кылды как жарган — калыс.
Кара кыяк, бетеге казысы экен жылкынын, кара мурут кул жигит ээси экен жылкынын.
Кара мүртөз сакчы болсо, момунду жоого чаптырат.
Кара ниеттин карды тойбойт, кара өзгөйдүн иши оңолбойт.
Кара өгүз минсем камчым жок, үйгө келсем тынчым жок.
Кара өзгөй болбой доо болбойт, капсалаң болбой жут болбойт.
Кара өзгөй болбой, доо болбойт.
Кара өзгөйгө кабылба, жеңемин деп чамынба.
Кара сууда каймак жок — муз болбосо, кой этинин даамы жок — туз болбосо.
Кара терек жыгылса, калган терек не пайда.
Кара эчкиге жан кайгы, касапчыга май кайгы.
Кара эчкиге жан кайгы, касапчыга мал кайгы.
Карагай болбой чер болбойт, кайратсыз адам эр болбойт.
Карагайга карап тал өсөр, катарына карап мал өсөр.
Караганга чымчык корголөйт.
Карайлаган там сүзөт.
Каракчы бол, ууру бол, эсеби менен бол.
Каракчы үйүнө кирсе, аял да курал көтөрөт.
Карамыктын даны болгуча, ак буудайдын саманы бол.
Каран түн калайыктын башын кошот.
Карандай чай — кайрымы жок бай.
Каранын каны чыкканча, сарынын жаны чыгат.
Караңгы элге каапыр да молдо.
Караңгыда жарык түгөй.
Караңгыда көз табаар, капилеттен сөз табаар.
Караңгыны көрбөгөн, жарыкты да билалбайт.
Караңгыны көрбөй, жарык кадырын билбейсиң.
Караңгыны көрбөй, жарыкты ким билет.
Караңгынын көзү жок, жамандын кулакка сыяр сөзү жок.
Карап койсо — көргөндөй, күлүп койсо — сүйгөндөй.
Карап койсо «сүйдү» дебе, күлүп койсо «өптү» дебе.
Карапайым адам — касиеттүү адам.
Карарып, уурум чыкканча, саргарып, жаным чыксын.
Карачайга карап тал өсөр, катарына карап мал өсөр.
Карачу болсоң сүттөн да кара табасың.
Карбаластын казаны катуу кайнап, кам бышат.
Карга бакса куш болбойт, кара темир курч болбойт.
Карга бакса, куш болбойт.
Карга баласын «аппагым» дейт.
Карга баласын аппагым дейт, кирпи баласып жумшагым дейт.
Карга да эки чокуп, бир карайт.
Карга карганын көзүн чукубайт.
Карга каркылдап каз болбос катын шыңкылдап кыз болбос.
Карга каркылдап учуп каз болбойт.
Карга карысын ким билет, киши аласын ким табар.
Карга көргөнүн чокуйт, молдо билгенин окуйт.
Карга өзүн куш ойлойт.
Карга сүйөт баласын «аппагым» деп, кирпи сүйөт баласын «жумшагым» деп.
Карга тарп жебей тоюнбайт.
Карга учуп шумкар болбойт, эшек чуркап тулпар болбойт.
Карга, каркылдап учуп, каз болбойт.
Каргадан тоту туулбайт.
Каргайын десем — жалгыз, каргабайын десем — желмогуз.
Каргайын десем — жалгызсың, каргабайын десем — байкушсуң.
Каргангандын калпы көп.
Карганы алты жылы борго байласа, бир чалымы — жин (же бок) татыйт.
Карганы каз ордуна көторсө да, бок чокуганын койбойт.
Карганын «как!» эткени өзүнө кубаныч.
Карганын жашын, кишинин ичин билиш кыйын.
Каргаса кар, жалгаса жамгыр жаайт.
Каргаша болсо кан өлөт.
Каргылуу тайган бар, адамдан чыккан айбан бар.
Каргыш албай, алкыш ал.
Каргыштан өлбөйт, алкыштан тирилбейт.
Каргышты билбесең, бирөөдөн үйрөнбө.
Каргыштын эңжаманы: «өзүң билбе, билгендин тилин алба».
Кардалдуу жерде карындашың болсо, кара жерде кемен жүрөт.
Кардуу жерде какаар бар, карылуу жерде кекээр бар.
Карды ачкан — нанга карайт, суукка тоңгон — күнгө (отко) карайт.
Карды ачкан кара казанды сагалайт.
Карды ачкан нанга карайт, суукка тоңгон күнгө карайт.
Карды ачканга калемпир да аш.
Карды тойгон канга салам бербейт.
Карды токтун кайгысы жок.
Кардыма ыйлабай, кадырыма ыйлайм.
Кардын башын кар жутат, кандын башын кан жутат.
Кардын какаары бар, эрден чыгаар катындын такоолу бар.
Кардың ач болсо да, казаның кайнап турсун.
Кардың ачса дыйканга бар, жоо кыстаса баатырга бар.
Кардың ачса карындаш изде.
Кардың ток болсо, кайратың күч болот.
Кардыңа как болбогон, жумуруңа жук болбойт.
Каркыра катары менен жүрөр, кадыры билген киши билер.
Карт адам акылга бай, март адам доско бай.
Картайган карышкырга кандек да үрөт.
Картайганда кайталап, сөздүн курчу азаят.
Картайганча үмүт эскирбейт.
Картайсаң кара жердей болосуң.
Картаңдан ыйман кетсе, жаштардан уят кетет.
Каруу жумшап кармашканча, кыйыр сөз менен кынына кийир.
Каруусуз кишинин кайраты бекер, кайратсыз кишинин айбаты бекер.
Карчыга — учушунан, тулпар — басышынан байкалат.
Карчыгага кушуң түшпөсүн, бакшыга ишиң түшпөсүн.
Кары — жаш болбойт, баш — таш болбойт.
Кары — карынын сөзү дары.
Кары адам — үйдүн куту.
Кары адамды каркыттаган, «Карыя» деген сөз болот (керек).
Кары алжыса — баладай.
Кары алжыса — жаш баладай.
Кары билет кааданы, карчыга алат сонону.
Кары болбой кап болбойт, кайгысы болбой жан болбойт.
Кары да бол, жаш да бол, кадырлашкын тирүүңдө;
Кары жаш болбойт, баш таш болбойт.
Кары канча карыса да, карышкырга амал табат.
Кары карап турбайт, жигит жилик албайт.
Кары келсе — ашка, жаш келсе — ишке.
Кары кызга таң атпайт.
Кары түлкү капканга түшпөйт.
Кары уйкуну сүйөт, жаш күлкүнү сүйөт.
Карыга аш тийсе, жашка иш тиет.
Карыга катуу айтпа, ката кетирсе жаакка чаппа.
Карыган киши таптоодогу куш.
Карыган мышыкка, өлүү чычкан туш келет.
Карыган сайын дүнүйө маңдайга келет (көзгө көрүнөт).
Карыган соң жашарбайт, кемпир менен чал кайтып.
Карыганда — көздүн кубаты кетсе, мас болгондо — сөздүн уяты кетет.
Карыганда адам кичирейет, көркү кетип чүгүрөйөт.
Карыганда адам таарынчаак болот.
Карыганда берсин дөөлөттү, жаш кезде берсин мээнетти.
Карыганда дүйнө кишинин маңдайыңа келет.
Карыганда дүнүйө маңдайга келет.
Карыганда жан таттуу, жандан дагы мал таттуу.
Карыганда жан таттуу.
Карыганда катын жоо, баркыңды билбейт балаң жоо, кылыгың жакпайт кызың жоо, кебиң жакпайт келин жоо, туурадан чыккан тууган жоо, ошолордун ичинде кантип болот дениң соо.
Карыгандан шумкар туулбайт.
Карыз арасына суу жүрбөйт.
Карыз бергенде — дос, кайра сураганда — кас.
Карыз карыбайт.
Карыз үн катпай уктатпайт.
Карыз үн катпайт — бирок уктатпайт.
Карыз, карызды берүү парыз.
Карыздан башы чыкпаган адам айыкпас дартка жолугат.
Карыздар болгончо, кайышып жүр.
Карызды отуруп берип, туруп аласың.
Карызсыз кедей — бай кедей.
Карылар жаштыгын ойлоп уктабайт, жаштар карырын ойлосо уктабайт.
Карылардын жаманы, тарп аңдыган жорудай.
Карылуу үй ырымсыз болбос.
Карылык — коркунуч эмес, өлүм — коркунуч.
Карылык — өмүрдөн, эрдик өлүм артык.
Карылык карты келсе, казган көрдөй, азаматтан бак тайса — кара жердей.
Карылык коркунуч эмес, өлүм — коркунуч.
Карылыктын алды, жаштыктын арты.
Карын ачты — кайрат качты.
Карынбай малга тойбойт, Улукман жашка тойбойт.
Карыны токтун кайгысы жок.
Карынын кебин (же кеңешин) капка сал.
Карынын кебин капка сал.
Карынын кебин капта сакта, өлүгүн апта сакта.
Карынын сөзү — жамак, жамагы жашоого — сабак.
Карынын сөзү кеп болот, калайыкка эп болот.
Карынын сөзүн капка сал.
Карынын ырымы жаман, суунун ирими жаман.
Карып калган бээден кайгуулга минер ат туулбас.
Карып калган катындан эрөөлгө чыгар эр туулбас.
Карыпбай малга тойбоптур, соргок опкоктугун койбоптур.
Карыптык менен карылык, түндүктөн түтүн аңдытат.
Карысаң каруулугуңду айтпа, кемисең байлыгыңды айтпа.
Карысаң мендей бол, кара жердей бол.
Карысаң, мендей бол, өлсөң кара жердей бол.
Карысы бар үйдүн — карааны чоң.
Карысы бардын ырысы бар.
Карысы болбой эл болбойт, тулаңы болбой жер болбойт.
Карысы болбой, эл болбойт.
Карысы жоктун ырысы жок.
Карысы карап турбайт, жигити жилик албайт.
Карыш — карыш, сөөм — сөөм.
Карыш ажыраган карыганча көрүшпөйт.
Карышкыр арыктыгын билбей, итке жонун үрпүйтөт.
Карышкыр арыктыгын билдирбей, итке жүнүн үрпөйтөт.
Карышкыр бирди жебейт, миңди кырат.
Карышкыр капканда жатып, койго жулунат.
Карышкыр картайса — итке күлкү, молдо картайса митаам түлкү.
Карышкырга кой кайтартпа.
Карышкырды көрсө, эшектин ыйыгы тутулат.
Карышкырды сындасаң, улак байлап кой, чычканды сынасаң каптагы унга капкан салып кой.
Карышкырдын дөбөтү каарына алса, канчыгынын ырылдаганы кеппи.
Карышкырдын көзү койдо, молдонун көзү аш менен тойдо.
Карыштан сөөм жакын.
Карыя өз үйүнө — конок, одоно болсо — жонок.
Карыялуу үйдө — кут, кара бороон болсо — жут.
Карыяны сыйлабаган, карыганда сый көрбөйт.
Касап да өзү, бычак да өзү.
Касапчы энесине сөөк сатат.
Касапчыга мал кайгы, кара эчкиге жан кайгы.
Касташканың уялгандай болсо, кайрып камчы салба.
Касташсаң да, кастын намысын кордобо.
Кастыктын түбү — көмүр, достуктун түбү — өмүр.
Кастын ою — бөлөк, достун ою — жөлөк.
Касынды жыргалда сына, кашыктап уу береби, досуңду тозокто сына, кайрылып суу береби.
Касыңдан бал жегенче, досундан суу ич.
Ката бизден, кечирим сизден.
Катардан ашсаң да, калктан ашпа.
Катасын танган — эки эсе ката.
Каткалаң болбой жут болбойт.
Каткырып күлгөн карыбайт.
Катуу басса, «таскак» дейт, акырын басса, «аксак» дейт.
Катуу жерге как турат, кайратгуу эрге мал турат.
Катуу жерге тал бүтөт, кайраттуу эрге мал бүтөт.
Катуу камчы, заар тил, оор жумуш, тузсуз аш, шордуулардын энчиси.
Катуу кыштан калган мал олжо, катуу оорудан калган жан олжо.
Катуу сөз — камчы, жылуу сөз — укурук.
Катуу сөз камчы, жылуу сөз укурук.
Катуудан — тиш, жумшактан — ич.
Катуудан тиш оору жаман, жумшактан ич оору жаман.
Катын — жапаа, ит — упаа.
Катын — карга, бала — сагызган.
Катын албай кайын ал, жакшы көргөн досундун атын албай, тайын ал.
Катын алганча отун ал.
Катын алсаң дардай, уул тууйт нардай.
Катын бийликке жетсе азынат.
Катын бузулганда каада урайт.
Катын жакшы — эр жакшы, обозгер жакшы — кан жакшы.
Катын жакшы — эр жакшы.
Катын жаманы эр коруйт, эр жаманы жер коруйт.
Катын ичине кара башыл киши жатат, эрдин ичине ээр — токуму менен ат батат.
Катын ишин билет, эркек кушун билет.
Катын калп айтпайт, каңырыш угат.
Катын каяша кылбайт, каяша кылса да болушууга жараша кылбайт.
Катын кесир күткөндө эрине зыяны тиет.
Катын кыңшылап сүйлөп кыз болбойт.
Катын кыркка чыкса карыды да.
Катын менен айтышкан кызда не сын.
Катын намыс үчүн кара киет.
Катын өлсө — камчы сап, кайра төшөк жаңырат.
Катын өлсө камчы сап сынган менен тең.
Катын өлсө камчы сап.
Катын төркүнү төрдөн узайт, эр төркүнү ирегеден узайт.
Катын үчүн, жаман болсо да, бир эркектин кучагында жатыш жыргал.
Катын эрден табат, эр пирден табат.
Катын эрден чыкса да элден чыкпайт.
Катын эрден чыкса чыгат, элден чыкпайт.
Катын эрди карайт, эр жерди карайт.
Катын эрке болсо, эрине теке болот.
Катын ээн баштаганда доор — кыямат келет.
Катынга бийлик тийсе, теңирин тааныбайт.
Катынга зарга кара катын айдай көрүнөт.
Катынга кеңеш салса, төркүнүнө кетели дейт.
Катындан башка душман жок, койнуңда жатып билинбейт.
Катындуу жерде челек бар.
Катынды күтүп албаган — күң кылат.
Катынды мээнет чырмаса — каяша айтат эрине, жардыны мээнет чырмаса — аштыгы чыкпайт жерине.
Катындын (келиндин) тарбиясы башынан.
Катындын кесири — эрге, эрдики — элге.
Катындын чачы узун, акылы кыска.
Катыны жакшы болсо, эли бактылуу болот.
Катыны жакшы жигиттин кайда жүрсө көөнү ток.
Катыны жакшы кор болбойт.
Катыны жамандын казаны сынык, эркеги жамандын бычагы ийри.
Катыны жок караңгы үйгө теминет, акылы жок арам сөзгө семирет.
Катыны жок үй — жетим, калыстыгы жок бий — жетим.
Катыны жок чайдан кач, кайыры жок байдан кач.
Катыны жоктун алтыны жок.
Катыны менен урушкан, кайнына салам бербейт.
Катыным сокур — жаным тынч.
Катының долу болсо, замандын тынчтыгынан не пайда.
Катының жаман болсо мейманың кетер, уулуң жаман болсо ыйманың кетер.
Катының урушчаак болсо, элиң тынч болбосо койсун.
Катыныңды казы бузса, арызыңды кимге айтасың.
Катып отуруп казы жегиче, кайкайып отуруп сарымсак же.
Качааган айгыр үйрүн түгөтөт, көчөөгөн төрө элин түгөтөт.
Качааган айгыр үйрүн түгөтөт.
Качагандын кесири, жуушаганга тиет.
Качан болсо да аял боорукер келет.
Качан көрсөм тойдон көрөм.
Качкан бакыт кайрылып келбейт.
Качкан да кудай дейт, кууган да кудай дейт.
Качкан жоого катын бий.
Качкан кой — бөрүгө той.
Качканга кара жер куурулат.
Качканды айтпай кууганды айт, карадан төрө тууганды айт.
Качкын болуп жүргөнчө, кайрылып келген эр жакшы.
Качмак — куумак эрде бар, көчмөк — конмок элде бар.
Качып кетсең, чачып (шашып) кет.
Качып кетсең, чачып кет.
Качыргандан кач(па), качканды кууба.
Каш коём деп, көзүн чукуп алыптыр.
Каш коёмун деп, көзүн оюп алды.
Кашаа жыгач — чеп эмес.
Кашаң атка камчы жоо, тешик үйгө тамчы жоо.
Кашаң аттан көрө, моюнча тана жакшы.
Кашкулак семиз — карта жок, катын чечен, акыл жок.
Кашкулак семиз — карта жок, катыны жакшы жигиттин кайда болсо көөнү ток.
Кашкулак семиз, карта жок.
Кашкулакты жонго чапкан сайын күчөйт.
Кашыгы бар чөмүчү барга жалдырайт.
Кашыгы да, чөмүчү да май.
Кашык менен көлдү соолто албайсың, кастык менен элди курута албайсың.
Кашыктап жыйса кап толот.
Кашыктап чогултканды чөмүчтөп чачпа.
Кашын оңдоймун деп, көзүн чукуган.
Кашыңда ким отурса, душманың ошол.
Каяшадан кабак чытыган жаман.
Каяшачыл карыш узабайт.
Кебек жеген ат байгеде чыкпайт.
Кебетең жаман болсо күзгүдөн көрбө.
Кеби токмоктун, өзү акмак.
Кегиңди ичиңе кат, камчыңды койнуңа кат.
Кедей байга жетем дейт, бай кудайга жетем дейт.
Кедей болсоң, көчүп көр.
Кедей жаңы тон кийсе «кайдан алдың» — дейт.
Кедей кызы байга келин болуп барганда: «Куңкулчуңкул мүлжүгөнгө моюн жакшы, карт-карт чайнаганга карын жакшы» дептир.
Кедей менен бай от болбос, бөрү менен кой дос болбос.
Кедейге коён табылса, коёрго жер табылбайт.
Кедейдин (жардынын) жалгыз атын бөрүжейт.
Кедейдин байы буудай нандан шерине жейт.
Кедейдин бир тойгону — орто байыганы.
Кедейдин жалгыз аты бээ болот, сүйлөгөн сөзү кээ болот.
Кедейдин жалгыз атын ууру алат (бөрү жейт), кедейдин кекиргени кээ болот.
Кедейдин кадыры жок — бай жанында.
Кедейдин келди заманы, байлардын кетти амалы.
Кедейдин эти болсо оту жок, оту болсо эти жок.
Кедейдин эчкиси уйга тете.
Кедейлердин эс алганы — музоо кайтарганы.
Кедейлик — кемтик эмес.
Кедейликтен киши өлбөйт, жан кыйналат дебесе.
Кежир жек көрүнөт, элпек эп көрүнөт.
Кезеги келсе — кетмен чап, оролу келсе — орок ор.
Кезеги келсе кетмен чап, орою келсе орок ор.
Кезегинде кечирген — кеңдик.
Кейисе жаның чыдагын, кечинен бер деп өлүмдү.
Кейүү бар — кер тартуу жок.
Кекечтин тилин энеси билет.
Кекилик өз атын өзү чакырат.
Кекиртектен өткөндүн баары тамак.
Кекчил болбой (же болбо), эпчил бол.
Кекчил болбой эпчил бол.
Кекчилдин сөзү кээ болот.
Кекээрден кудай безиптир.
Кел — келине келгенде келинден мурун кыз тууйт.
Кел дебеген үйдөн, төбөсү түшкөн көр жакшы.
Кел демек бар, «кет» демек жок, кел демин жеген соң эт жемек жок.
Келбети келгенден кеңеш сура.
Келген — дөөлөт, кеткен — мээнет (же келген — байлык, кеткен — кедейлик).
Келген жериңден кеткен жериң аруу болсун.
Келген журттан көчө элек, келин аты өчө элек.
Келгенче конок уялат, келгенден кийин үй ээси уялат.
Келгенче мейман уялат, келгенден кийин үй ээси уялат.
Келе деген доом жок болсо, ыңк эткен (онтогон) ооруң жок болсо, башкы бакыт ошол да.
Келер (же келген) сөздү келин айтат.
Келер сөздү келин айтат.
Келжиректи аңдыбай, кеменгерди аңды.
Келин жакшы — үйдүн керегеси алтын.
Келин жакшысы — керемет, келин жаманы — кетпес кесик.
Келин жаман эмес, келген жери жаман.
Келин жаманы — кетпес кесик, келин жакшысы — керемет.
Келин келет, кыз чыгат.
Келинди келгенде көр, же тезек терип жүргөндө көр.
Келинди келгенде көр, кемпирди — өлгөндө көр.
Келиндин — аягынан, койчунун — таягынан.
Келиндин баласын кеңешип сүй.
Келиндин бетин ким ачса ошол ысык.
Келиндин бетин ким мурун ачса, ошол ысык көрүнөт.
Келиндин жаман болгону — кереги тийбес ташка тең, уулдун жаман болгону — апийим ичкен сартка тең.
Келиндүү болсоң кекээр сүйлөбө.
Келип-кетиш туугандыктын белгиси, уруш-кериш — душмандыктын белгиси.
Келиш — кетиш туугандыктын белгиси.
Келиш — коноктун иши, кетириш — кожоюндун иши.
Келме кезек — терме тезек.
Келме кезек, терме тезек, бүгүн көргөн эртең жок.
Келмек — көңүл, кетмек — уруксат.
Келмек ирада, кетмек ижаза.
Келээр (келген) сездү келин да айтат.
Кембагал байдан кем эмес, бир айыбы малы жок.
Кембагал болоюн десең, накта алып, насыяга сат.
Кембагал болсоң көчүп көр.
Кембагалды төө үстүнөн ит кабат.
Кемеге түшкөндөрдүн (же мингендердин) жаны бирге (же тилеги бир).
Кемеге түшкөндүн жаны бирге.
Кемер өзүн жар өйлөйт, акмак өзүн эр ойлойт.
Кемибейм деген кандын бир татым тузу кемиптир.
Кемигинде да бар, керкисинде да бар.
Кемин кийгенден түңүлбө, кементай кийгенден түңүл.
Кемпир менен чал жатат, кейиш менен таң атат.
Кемпирге — чал, келинге — күйөө, кызга — бозой.
Кемчилиги көптүн кемсинтээри көп.
Кемчилигин моюнга албаган, келечегин оюна албайт.
Кемчилик — менден, кечирмек — сенден.
Кемчиликсиз киши болбойт.
Кемчиликти айтпасак, кесепети уланат.
Кен асылы — жерде, сөз асылы — элде.
Кен байлыгы — кең байлык.
Кенди чыккан жеринен каз.
Кенебей жатып, кесилбе.
Кенешээрге киши табылбаса, өз бөркүңө кеңеш.
Кенже гозонун кебези жок, көп сөздүн мазеси жок.
Кең болсоң, кем болбойсуң.
Кең бычкан кийим жыртылат.
Кең бычкан кийим жыртылбайт.
Кең жер улуу — кичүүгө тең жер.
Кең кеңешип жыртылат, тар тартышып жыртылат.
Кең пейилдин кени болоор, тар пейилдин ташы болоор.
Кең пейилдүү кемибейт, тар пейилдүүжарыбайт.
Кеңге — кең дүйнө, тарга — тар дүйнө.
Кеңешип кескен бармак оорубайт.
Кеңешип кескен кол оорубайт.
Кеңешчиң болбосо, кабыргаң менен кеңеш.
Кеңешчү болсок ыраак бар.
Кеп (оюн) музоо эмизет, музоо таяк жегизет.
Кеп баштаса, кеп чыгат.
Кеп билген адам — көп билген адам.
Кеп жакшысын кулак билет, кыз жакшысын ынак билет.
Кеп кедең болду, кедең неден болду.
Кеп көтөрбөй жакшы бөлбойт, тер көтөрбөй күлүк болбойт.
Кеп кутулбайт чеченден, мээнет кетпейт бечелден.
Кеп кыйшыгын (же кыйыгын) жүйөчү билет, ичер ашты ээси билет.
Кеп кыйшыгын жүйөчү билет, ичээр ашты ээси билет.
Кеп музоо эмизет, музоо таяк жегизет.
Кеп салбагын маңызга, кейбир кылат башыңды.
Кеп чынынан бузулбайт.
Кеперез ичсең кепиниңди даярдап кой.
Кепил болгуча, кемин кий.
Кепилдин кепини күйөт, кээ бирөө ошону сүйөт.
Кепилдин кепини күйөт.
Кепин кийгенден — түңүл, кеменек кийгенден — түңүлбө.
Кепин кийгенден түңүл, кементай кийгенден түңүлбө.
Кепке кемтик болгуча, кеп билгенди ала жүр.
Кептен улам кеп чыгат, кементайдан жүн чыгат.
Кепти коюп, кеңешке кел.
Кепти көп тыңшаган чечен болот, сөз укпаган бечел болот.
Кепти кызыганда, темирди ысыганда.
Кепти сууга сал, мени тууган кылып ал.
Кепти чорт айткандан алыстаба.
Кербен жүрө берет, ит үрө берет.
Керегеде кулак бар, кеңешер болсоң алыс бар.
Керегем сага айтам, келиним сен ук, уугум сага айтам, уулум сен ук.
Керегеси кердеп турат, ыңырчагы ырдап турат.
Кереги тийсе тереги жыгылат.
Керек болсо, терек жыгылат.
Керексиз буюмдун ээси болбойт.
Керектүү сөздү кечке айтса да көптүк кылбайт.
Керектүү таштын оордугу жок.
Керектүү таштын орду жок.
Кереч ичсе келиним калбайт беле, жалбыз ичсе жалгызым калбайт беле.
Кери кеткендин сакалы кекиртекке бүтөт.
Кериден ташты көтөргөн, кетет кайран балбан кез.
Кериш — келген бакты кетирээр.
Керишпес келин, урушпас уул болбойт.
Керкини бузсаң кетмен болбойт, чымчык семирип батманга толбойт.
Керкисинде да бар, кемигинде да бар.
Кермекашты алам деп, чалма этектен айрылдым.
Керооз сөздө кырсык көп.
Кесел адам кейикчил.
Кеселди жашырса, өлүм ашкерелейт.
Кесип алса кан чыкпайт.
Кесирдүү баш келген бактыны кетирет.
Кесирдүүдөн келте оорудай сөз чыгат.
Кесирдүүдөн сай бою кач, жалакордон жаа бою кач.
Кесирлүү ооздон кесепеттүү сөз чыгат.
Кескен бычак сөөккө токтойт, кесирлүү сөз жүрөккө токтойт.
Кетенчиктеп отуруп да, чокуга чыгууга болот.
Кетер кызды кеңкип кал.
Кетер кыздын керээзи, кетилген болот жетилет, күйүттүү кабак ачылат.
Кеткенге кейиген менен айла жок, өлгөнгө өксүгөн менен пайда жок.
Кеткени болот келгендин.
Кетмен менен иштебей, нанды кайдан табасың.
Кетмен чапкан нанын жейт, ууру кылган жанын жейт.
Кетмен чапмак — алмак, салмак, кош айдамак — бармак, келмек.
Кетмен чаппай нан кайда, айраны келди, мал кайда.
Кетмен чаппай нан кайда, чеке терсиз мал кайда.
Кетсе дөөлөт башыңдан — келмеги кыйын ал кайтып, келе десе бересең — кемитет жанды саргартып.
Кетсе дөөлөт колуңдан, келмеги кыйын ал кайтып.
Кеч жүрө — жүрө түзүлөт.
Кеч калар ишке кар жаайт.
Кеченин тилин энеси билет.
Кечиккен соң, шашканыңдан не пайда.
Кечинде жатып ойлон, эртең менен туруп сүйлө.
Кечинде күн кызарса, келиниң эркек төрөгөндөй сүйүн, эртең менен күн кызарса, элиңе жоо тийгендей күйүн.
Кечки суутмадан жалмаган, эртең мененки ысытмадан куру калбайт.
Кечмеликти кечпейли досум, кечкен соң (кечишели, кетишпейли) кечели, кечпейли дешпейли досум.
Кечтим байдын кызынан.
Кечүү билбей кечпе, адамдын сырын билмейинче ишенбе.
Кечүү кечсең жалгыз кеч — жолуң тайгак болбосун, ууру кылсаң жалгыз кыл — жолдошуң айгак болбосун.
Кечүү таппай өтүгүңдү чечпе.
Кечүүсү болбой суу болбойт, ашуусу болбой тоо болбойт.
Кечээ көргөн бүгүн жок, ушундай экен дүйнө шок.
Кечээгиңин кээсин чыгар.
Кечээки күндүн алысы жок, эртеңки күндүн жакыны жок.
Кийгени топу, өзү мышык сопу.
Кийиз кимдики болсо, билек ошонуку.
Кийиз сатсаң айлыңа сат, бир чекесин салынып жат.
Кийиз чоюлат, кичине чоңоет.
Кийик атып эт бербесе — тоодогусу жакшы, бээ саап кымыз бербесе — жоодогусу жакшы.
Кийиктин жүргөн тоосу бийик болсо, көзү кызыл болот.
Кийим менен мактанбай, билим менен мактан.
Кийимдин жакшысы кир көтөрүмдүү, кишинин жакшысы сөз көтөрүмдүү.
Ким ишенсе ушакка, өзү да түшөт тузакка.
Ким көп окуса, ал көптү билет.
Ким кудайга ишенсе, колу-буту кишенде.
Кимди ким көрдү Быржыбайды там басты.
Кимди ким көрдү, Байкараны (же Аламанды) таш басты.
Кимди кор тутсаң ошого зар болосуң.
Кимдин башы сулуу десе, таш бака башын көтөрөт имиш.
Кимдин жерин жердесең ошонун ырын ырдайсың.
Кимдин сараң экенин кайырчы билет.
Кирбей туруп, чыгаарыңды ойло.
Киргил суу башынан тунат.
Кирерге — жер катуу, кыярга — жан таттуу.
Китеп — билим ачкычы.
Китепсиз дүйнө — жапайылардын дүйнөсү.
Кичи пейилдик — айкөлдүктүн белгиси.
Кичи пейилдүүлүктөн кичирбейсиң.
Кичик чоңоет, кийиз созулат.
Кичине жалаадан чоң балаа чыгат.
Кичине жалкоолук чоң жалкоолукка жеткирет.
Кичине жоолук токуса — уздун чери жазылат, күйөөлөрү келгенде — кыздын чери жазылат, балдыздары келгенде — күйөөнүн чери жазылат, аны көрүп турганда — бирөөнүн чери жазылат.
Кичине төөнүн жүгү билинбейт.
Кичинеге чоңсунба, асмандагы айга кол сунба.
Кичинеге чоңсунба, салба күчүң.
Кичинекей таш да килейген башты жарат.
Кичүү болгуча иттин күчүгү бол.
Кичүүнү сыйлабаган, улууну урматтабайт.
Кичүүсүндө салам жок, улуусунда алик жок.
Кишенеген айгырдын үйрүн көр, чиренген жигиттин үйүн көр.
Киши акылы — кишен менен тушоо, өз акылың — өзүң менен тамыр.
Киши аласы ичинде, аны сыртынан билиш кыйын.
Киши аты — терчил, киши кийими — кирчил.
Киши аты терчил, киши кийими кирчил.
Киши дүйнөгө түркүк болбойт.
Киши кишинин баркын көбүнчө айрыларда билет.
Киши өзү тойсо да, көзү тойбойт.
Киши өлөт, жакшылыгы калат.
Киши сүйлөшкөнчө, жылкы кишенешкенче.
Киши сыры анын иштеген ишинен билинет.
Киши уулу эсиргенде, анын арты кырсык алып келет.
Киши эмес киши сөз эмес сөздү сүйлөйт.
Кишиге киши тең эмес, чийкиге бышык тең эмес.
Кишиге көр казсаң, кең каз.
Кишиге ор казсаң тайыз каз, өзүң ыргып чыгарга.
Кишиге ор казсаң, өзүң түшөрсүң.
Кишини ичинен бил, ичинен биле албасаң ишинен бил.
Кишини киши аксатат.
Кишини өлтүрсөң, таанып өлтүр.
Кишинин аты терчил.
Кишинин баарын өз нүкумуң менен ченебегин.
Кишинин жумшагын киши жейт, жыгачтын жумшагын курт жейт.
Кишинин кишиси бар, бышуунун чийкиси бар.
Кишинин кулагын кессең, бирөөгө кийиз кескенче көрүнбөйт.
Кишинин өз майы өзүнө эм.
Кишинин өзүнө караба, сөзүнө кара.
Кишинин шайтаны киши.
Коён — коңулчул, теке — тоочул.
Коён көлөкөсүнөн коркот.
Коён өз көлөкөсүнөн коркот.
Коён териси бир күнүчарыкка чыдаптыр.
Коёндон корккон аюуга жолугат.
Коёнду жатагына чейин билет.
Коёнду камыш өлтүрөт, азаматты намыс өлтүрөт.
Коёнду камыш өлтүрөт, эрди намыс өлтүрөт.
Коёнду камыш, эрди намыс өлтүрөт.
Коёнду көп коркутса — арстан болот.
Коёнду кубалай берсе баатыр боло баштайт.
Коёндун кош кабыргасын барда аяйынбы, жокто аяйынбы.
Коёндун териси бир жыл чарыкка чыдаптыр.
Коёндун териси деле бир күн чарыкка чыдаптыр.
Кожонун бергенин коюнга сал.
Кожонун ичинде кожосу бар, кээ кожонун үйүндө молдосу бар.
Кожонун курсагы ток, кулу менен иши жок.
Кожонун өзү тойсо да көзү тойбойт.
Кожосу колго түшсө, кошоматчы кайда барат.
Кожоюн — коноктун малайы.
Кожоюн корк этет, малайдын жүрөгү болк этет.
Козголбой жатып өлгөнчө, козголуп жатып өл.
Козусунда сүткө тойбогон, токтусунда түрткүсүн койбойт.
Козусунда тойбогон, токтусунда да уңчулугун койбос.
Кой аксагы менен жүз.
Кой аксагы менен миң.
Кой баккан конок күтөт.
Кой дедим калдым балаага.
Кой десе, коруш алган.
Кой жеген бөрү коңулда, койчусу калды куугунга.
Кой каргышы бөрүгө жетпейт.
Кой көтөрөт өлүмдү, журт көтөрөт көңүлдү.
Кой оозунан чөп албаган момун.
Кой өрүшү короодон.
Кой семизи — койчудан.
Кой уурдаган, төө уурдайт.
Кой үстүнө торгой жумурткалаган заман.
Койго — бычак, кызга — кучак.
Койдон койдун неси артык (кем)? кол башындай эти артык (кем) эрден эрдин неси артык (кем)? эптеп айткан сөзү артык (кем).
Койду ала кыркса, жүндүн берекеси болбойт.
Койду кортук бузат.
Койду курбан бүлдүрөт, элди султан бүлдүрөт.
Койду серке баштайт, оюнду эрке баштайт.
Койлуу катын куйрук жейт, эрдүү катын таяк жейт.
Койнуңан төгүлсө, кончуңа.
Койчу көп болсо, кой арам өлөт.
Койчунун — таягынан, келиндин — аягынан.
Койчунун кызы кой келгенде иш кылат.
Кокуй коңшудан качып кутул.
Кокуй менен кой багат.
Кокуйдун кошкон кошогу, наалаттын салган төшөгү.
Кокуйдун үстүнө алат эми башталды.
Колго түшкөн баатырдын башын чабыш — канкордук.
Колго түшкөн коёнду, коё берген болобу.
Колдо жоктун айынан, колтойгон уулум бой жүрөт.
Колдо жоктун кордугу чоң.
Колдон келбеске асылып, жетпести кууган менен да болбойт.
Колдон мал, аяктан аш кетсе — өлүм.
Колдон намыс кеткенче, канжыгага баш байла.
Колдон намысты кетиргенче, башты кетирген артык.
Колдоо бар алтындын баркы жок.
Колдошконду кудайым колдойт.
Колдун беш манжасы (бармагы) тең эмес.
Колдун кири жууса кетет, көңүлдүн кири жуусаң да кетпейт.
Коломтону кошо келсе жер болот, алачыкты кошо келсе айыл болот, айылды кошо келсе калдайган калың эл болот.
Колу ачыктын жолу ачык.
Колу байлангандын тили байланбайт.
Колу жетпеген кудайчыл.
Колу жок — кор, буту жок — зар.
Колу жокко найзанын кереги эмне.
Колу кыймылдабагандын, оозу да кыймылдабайт.
Колу кыймылдагандын оозу кыймылдайт.
Колу кысканын, тону кыска.
Колу менен берип, аягы менен суу болот.
Колу менен жасаган, мойну менен тартат.
Колу менен иштебеген оозу менен орок орот.
Колу менен иштеген мойну менен көтөрөт.
Колу ойногондун оозу ойнойт.
Колу устанын сөзү нуска.
Колунан иш, тилинен сөз качып кутулбайт.
Колунан кара таш келбейт, элдин баарын мен билем дейт.
Колунда жок — комсок, койнунда жок эрсээк.
Колунда иши бардын кайырмагы сууда.
Колунда талканы бар бала — сүйгүнчүктүү.
Колунда токочу (же талканы) бар бала сүйгүнчүктүү.
Колуң жетпесе, колтугуңду созбо.
Колуң көтөрбөс чокморду белиңе байланба.
Колуң менен иштебей, оозуң менен орок орбо.
Колуң менен кылсаң мойнуң менен тартарсың.
Колуң менен кылсаң, мойнуң менен көтөрөрсүң.
Колуңда болсо жакын көп.
Колуңда жүрүп билинбейт — камчыдан артык курал жок, койнуңда жүрүп билинбейт — катындан артык тууган (же душман) жок.
Колуңдан келбес жумушту, оюң менен бүтүрбө, алыстан келээр коноктун, кабарын укпай күтүнбө.
Колуңдан келип турганда бөйпөңдөп, бак тайган күнү баса берген киши дос болбойт.
Комуз сынды — ыр жок, көңүл сынды — сыр жок.
Комузчу комузчуну көрсө, колу калтырайт.
Конгон жерге коргон сал, түнөгөн жерге түркүк как.
Коно жатпай кепке тойбойт, кой союлбай этке тойбойт.
Коногу күчтүү болсо, кожосун бийлейт.
Коногу пейил күтсө, үй ээси капа болот.
Коногум сен «эт» дебегин, мен «кет» дебейин.
Коногум үйүңдү ойлой отур, кулу — бийиңди ким билет.
Конок — болжолсуз, өлүм — сураксыз.
Конок (мейман) кирсе эшиктен, ырыскы кирет тешиктен.
Конок «тойбодум» дебейт, «сойбоду» дейт.
Конок аз олтуруп, көп сынайт.
Конок айтып келбейт, өлүм кам жедирбейт.
Конок айтып келбейт, өлүм сурап келбейт.
Конок бар жерде береке бар.
Конок бир күн консо — кут, эки күн консо — жут.
Конок бышты десе, ала бакандын башындагы эт да бышат.
Конок бышты десе, алабакандагы эт бышат.
Конок деген койдон жоош, козу сойсо жей берет.
Конок каадасы кылгыла.
Конок койдон жоош, май берсе жей берет.
Конок койдон жоош, май берсе жейт, суу берсе ичет.
Конок койдон жоош.
Конок конбой кетпейт, чакырып кондурганга жетпейт.
Конок конгон жеринде оор, таш түшкөн жеринде оор.
Конок конокту сүйбөйт, үй ээси баарын да сүйбөйт.
Конок конокту сүйбөйт, үй ээси баарын сүйбөйт.
Конок тандап конот, ууру жашынып уурдайт.
Конок үч болсун, үчтөн ашса жүз болсун.
Конокко аш кой, эки колун бош кой.
Конокко жатып жаздык, ийилип төшөк боло көр.
Конокко колуңда барыңды бер.
Коноктон коруганың кокуйга жем.
Конокту аткар, балаадан куткар.
Конокту аткар, башыңды куткар.
Коноктун алдына (конокко) аш кой, эки колун бош кой.
Коноктун атасын эт өлтүрүптүр, чечектин атасын бит өлтүрүптүр.
Коноктун да өз ырыскысы бар.
Конооруңдан мурда конушуңду камда.
Конуш акысын төө кайтарат.
Конуш алгыча, коңшу ал.
Конуш алгыча, өрүш ал.
Конуш издебе, кошуна изде.
Конуш тандаардан мурда коңшу танда.
Коңшу жакшы болсо, сокур кыз эр табат.
Коңшулуктун белгиси — алыш-бериш, досчулуктун белгиси — барыш-келиш.
Коңшунун азары болсо да, безери болбойт.
Коңшунун ити коншуну тиштебейт.
Коңшунун өрдөгү да каздай, катыны да кыздай.
Коңшуң коркок болсо, өзүңдү үркүтүп өлтүрөт.
Коңшуң көр болсо көзүңдү кыс.
Коңшуң көр болсо, көзүңдү кысып жүр.
Коңшусу жаман үйүн сатат.
Кообуң кайдан болсо, катарың ошондон.
Коогадан теңир сактаар.
Коогалуу күн кезек күттүрбөйт.
Коон коондон көрүп ыраң алат.
Коон үзгөндө жолдош элек, бозо сүзгөндө унуткансыңбы.
Коончуга бочоктун зарылдыгы жок.
Коргондуу жердин ору бар, улуктун катта зору бар, экинин бири болбогон кембагал элдин шору бар.
Коргону бөлөк көктөлбөйт, көңүл бөлөк эптелбейт.
Кордук — оору, муңдук — өлүм, зарлык — жокчулук.
Кордук өмүрдөн, эрдик өлүм артык.
Корккон көлөкөсүнөн да коркот.
Коркконго бир ок да көп, баатырга жүз ок да аз.
Коркконго дабыштын баары жоо.
Коркконго кош көрүнөт, кошогу менен беш көрүнөт.
Коркконго кош көрүнөт.
Корккондон баатыр болот.
Корккондон жүрөк айрылбайт, кубангандан маңдай жарылбайт.
Корккондун көзү чоң, акмактын сөзү чоң.
Коркок жанын сактайт, чоркок малын бакпайт.
Коркок иттин капканынан үргөнү катуу.
Коркок кандын башында туулга турбас.
Коркок көзгө кыпын үйүр.
Коркок мактанса — колдон өлөт.
Коркок миң өлөт, баатыр бир өлөт.
Коркок чындап корксо, өз кулагынан өзү коркот имиш.
Коркокко кош көрүнөт.
Коркокко кырга чыккан жалгыз тал жоо көрүнөт.
Коркокту өлүм өзү издеп табат.
Коркокту үч жолу коркутсаң, баатыр болот.
Коркоктун — аты Жообасар.
Коркоктун асылы болгончо, баатырдын жесири бол.
Коркоктун баары корунчаак.
Коркоктун барынан жогу.
Коркоктун иши так болот.
Коркпогондон корк, уялбагандан уял.
Корксо да кой өлөт, коркпосо да кой өлөт.
Коркунучтан келе элегинде корк.
Корооңо сак бол, коңшуңду ууру тутпа.
Коросон бычак кол кесет.
Кортук кочкор төл бузат, куйту киши эл бузат.
Корукчу коон түгөтөт.
Котур — колдон, жоор — жондон.
Котур ташы койнунда.
Котур төө чычырканакка сөйкөнсө, кычуусу канат.
Котурдун үстүнө чыйкан, кокуйдун үстүнө наалат.
Кочкор болор козунун маңдай жагы дөң болот.
Кошконго үйүр эмес, сүйгөнгө үйүр.
Кош-кош десе, куяң кой кошокко кошулат.
Кошомат кой сойдурат же кошоматка кой соёт.
Кошоматка кой соёт.
Кошоматчыга кой сойдурба.
Кошуна — кошунанын күзгүсү.
Кошуна болсоң — жөлөк бол, болбосоң — бөлөк бол.
Кошунаң сокур болсо, бир көзүңдү кысып өт.
Кошунаң сокур болсо, бир көзүңдүжуумп өт.
Кою барга сарт келди, кою жокко дарт келди.
Кою бирге — короолош, буудайы бирге — ороолош.
Кою бирге короолош, эгиндери ороолош.
Кою көптүн ою көп.
Коюн алдырган короосуна сак болот (же короосун бекитти).
Коюндан төгүлсө, кончко.
Көбүнө шүгүр, азына канаат кыл.
Көбүрөөк билгиң келсе, аз укта.
Көгөөндөн бий койсоң, көзүңдү оюп жейт.
Көгөөндөн бий койсоң, көтөнүңдү оюп жейт.
Көз — коркок, кол — баатыр.
Көз — чырдын уясы, көңүл — сырдын уясы.
Көз байлыкты эңсейт, көңүл чындыкты эңсейт.
Көз жалтанган зор ишти кол бүтүрөт.
Көз жетпеген жерге сөз жетет.
Көз карыса да, көөдөн карыбайт.
Көз коркок, кол — баатыр.
Көз көрбөсө, жүрөк сүйбөйт.
Көз көргөндү, көңүл тилейт.
Көз көрсө, көңүл айныйт.
Көз көрсө, көңүл каалайт.
Көз көрүп кызыкканды кол баса албайт.
Көз менен көргөн — чын, кулак менен уккан — күмөн.
Көз менен көргөн чын.
Көз сокурун дарыласа болот, көңүл сокурун дарылап болбойт.
Көз учу менен көздөбө, зыян болот көзүңө, тил учунан сүйлөбө, зыяны келет өзүңө.
Көзгө айтылган ак сөздү — көмө чаппа, көшөкөр түлкү көп сөздү — көмүскө бакпа.
Көздөн аткан ок таамай, орундуу айткан кеп таамай.
Көздөн кетет, жүрөктөн кетпейт.
Көздөн кетсе да, көңүлдөн кетпейт.
Көздөн көңүл көрөгөч.
Көздүн көргөнүнөн кулактын укканы көп.
Көздүн курчу болот, сөздүн мурчу болот.
Көздүн сокуру көрөт, көкүрөктүн сокуру көрбөйт.
Көзсүз күнүң өтөөр, элсиз күнүң өтпөс.
Көзү ачык көптү көрөт.
Көзү бозоргон там сүзөт.
Көзү жамандын сөзү жаман.
Көзү жок көгөөн, башы жок балапан.
Көзү жоктун өзү жок.
Көзү сокурга жолуксаң — жолук, көкүрөгү сокурга жолукпа.
Көзү сокурдан көңүлү сокур жаман.
Көзүжокко көргөзсө да, билбейт.
Көзүжоктун теңири бар.
Көзүм барда «дурус» деген сөз укпай, көзүм жокто «сонунуңду» не кылам.
Көзүм көрбөсө, көтүмдү бөрүжесин.
Көзүң ооруса колуңду тый, ичиң ооруса оозуңду тый.
Көзүң ооруса колуңду тый, ичиң ооруса тамагынды тый.
Көзүң чалыр болсо да, сөзүң, кыңыр болбосун.
Көзүңдөн оюң алыс көрөт.
Көзүңдү бирөө сүйлөп берсе, оозуңду кычыштырба.
Көзүңө чөп салган, душмандыктын белгиси.
Көйнөгү башканын көөнү башка, чапаны башканын санаасы башка.
Көйнөгү кирдин көөнү кир.
Көйнөгү көөлүүнүн тамагы майлуу.
Көйнөгү экөө болсо, көңүлү төртөө.
Көйнөк берсең бу жайда, көлөкө болот ти жайда.
Көйнөк тердебесе, талаа гүлдөбөйт.
Көйнөктүн кири жууса кетет, көңүлдүн кири айтса кетет.
Көйрөң ат минсе чабат.
Көк байтал минген — сергек, көгүчкөн аткан — мерген.
Көк байтал минген сергексийт, көгүчкөн аткан мергенсийт.
Көк жал сөзү митедей.
Көк итти көп ит талаптыр.
Көкөлөй учат көк кытан, дүнүйө жалган бир тутам.
Көкөтөйдүн ашы — көп жаңжалдын башы.
Көкөтөйдүн ашы бул, көп жаңжалдын башы бул.
Көктө жарык жылдыз көп, кара сууда кундуз көп.
Көктөгөн жетилет да, жетилген кетилет.
Көктөн тилегеним жерден табылды.
Көкүрөгү сокур менен алгыча, көзү сокур менен алсын.
Көкүрөгүн жоготкондон көзүн жоготкон артык.
Көкүрөк ачык болсо — көңүл ачык болот, көңүлүң каш болсо — ичкениң таш болот.
Көкүрөк чечен болсо, көзү көрүп не кылат.
Көл таянычы — жер, көсөм таянычы — эл.
Көл таянычы жер, көсөм таянычы эл.
Көл толгондо чайпалат.
Көл чайкалса көбүгү бетине чыгат, эл чайкалса — тентеги четине чыгат.
Көлгө кушуң түшпөсүн, жаманга ишиң түшпөсүн.
Көлдө жүргөн коңур каз, чөлдүн баркын билеби.
Көлдү бороон толкутат, элди эселек толкутат.
Көлдү бороон толкутат, элди эси жок толкутат.
Көлдү көрбөгөн көлчүккө таңыркайт.
Көлөкөгө карап, тон бычпайт.
Көлөкөгө тон бычкан.
Көлөкөдө жаткан ит, күндү көрүп үрөт.
Көлөкөдөгү көк күчүк арабаны мен сүйрөп баратам дейт.
Көлөкөңдү кууба, жел менен жарышпа.
Көлтөйгөн лөк — көгөргөн (түпсүз) көлдөй көк болот.
Көлүгүнө жараша — жүгү.
Көлүнөн безген каз оңбос, элинен безген эр оңбос.
Көлчүк өзүн көл ойлойт.
Көмүр өчүрүп көө болгон, бир токойго ээ болот (болгон).
Көмүрчүгө темирчи үйүр.
Көмүскө достон көрүнөө душман артык, көнбөгөн бейишиңен, көнгөн тозогум артык.
Көнбөгөн жер — көрүстөн, көнгөн жер кемби бейиштен.
Көңүл — сөздүн сандыгы.
Көңүл каалабаса, себеп көп.
Көңүл картайбайт, көз картаят.
Көңүл ооруткан — наадандык, көңүл көтөргөн — адамдык.
Көңүлдөгү сырды көз билдирет.
Көңүлдүү коңшуга ызалуу сөз айтпа.
Көңүлсүз көздөн жаш чыкпайт.
Көңүлү бузук башкалардан айып издейт.
Көңүлү куунактын өмүрү узак.
Көңүлү тынар көп элдин (көпчүлүк), көзгө толор (токтоор) эр чыкса.
Көңүлүм келсе көлдөймүн, келбесе такыр чөлдөймүн.
Көңүлүмө жагат деп көрүнгөн менен дос болбо.
Көңүлүңө жакканды, дүлөй да угат.
Көөдөнү жукадан, чөнтөгү жука артык.
Көөлдөгөн киши көңүлгө карабайт.
Көөрүктүн оту тутанбайт, көп жагынан жел чыкса.
Көп — коркутат, терең — батырат.
Көп адашпайт, көлөкө карматпайт.
Көп акмактын агасы болгончо, бир акылмандын иниси бол.
Көп акча көздү көр кылат.
Көп алгың келсе, көп иште.
Көп аткандан мерген болбойт, көп сүйлөгөндөн чечен болбойт.
Көп аялдуунун кокую көп.
Көп баатырдан жоо кетет, көи чеченден доо кетет.
Көп байкаган көсөм, сөз байкаган чечен.
Көп бар жерде сын бар, сын бар жерде чын бар.
Көп баскан адам, бок басат.
Көп баскан аяк бок басат.
Көп баскан аяк чок басат.
Көп бергенден аз берген; кечиктирбей бат берген (артык).
Көп бергенден тез берген артык.
Көп бергендин көөнү билет, аз бергендин өзү билет.
Көп берекетке көп аракет керек.
Көп билген — нуска болот, көп иштеген — уста болот.
Көп билген аз сүйлөйт, аз билген көп сөз сүйлөйт.
Көп билет деген жигит, башына коргон салганы.
Көп билсең да, көптөн артык билбейсиң.
Көп бириксе көл болот, көл каптаса сел болот.
Көп бириксе токчулук.
Көп дабыш кошулса, бир дабышты жок кылат.
Көп душманың болсо, көз ирмебес эр болгун.
Көп жашаган билбейт, көптү көргөн билет.
Көп жашаган куу (же карт) түлкү капканга түшпөй койчу эмес.
Көп жашаган не билет, көптү көргөн шо билет.
Көп жашта эмес, башта.
Көп жойлогон куу түлкү, колго түшпөй койчу эмес.
Көп жойлогон түлкү ачтан өлөт.
Көп жойлогон түлкү капканга түшөт.
Көп жойлогон түлкү капканга түшпөй койбойт.
Көп жылкынын ичинде, жетим кулун билинбейт.
Көп ичкендин көөнү билет, аз ичкендин пейли билет.
Көп иштесең, көсөм болорсуң.
Көп каз башсыз учпайт.
Көп кайгырган - дартка чалынат.
Көп карынын ичинде бир бала болсо, даана болот, көп баланын ичинде бир кары болсо, бала болот.
Көп көлдөтөт, аз чөлдөтөт.
Көп көтөрбөй, жакшы болбойт, төр көтөрбөй күлүк болбойт, кой союлбай этке тойбойт.
Көп көчүрүлгөн дарак бүрдөбөйт.
Көп менен көргөн — той.
Көп менен көргөнгө өкүнүч жок.
Көп ойногон катындын бир ажалы чөптөн.
Көп окуган көптү билет.
Көп ооз сүйлөсө, бир ооз тек турат.
Көп сөз — бок сөз.
Көп сөз — көмүр, аз сөз — алтын.
Көп сөз ич көптүрөт.
Көп сөз чөп сөз.
Көп суур ийин казбайт, ийин казса да кең казбайт.
Көп сүйлөгөн жигиттин бир ажалы көптөн.
Көп сүйлөгөн маңгилер, көзгө кирген тикендей.
Көп сүйүнгөн — катуу кайгыраар.
Көп тамчыдан көл болот.
Көп төксөң кыкты, түшүм болот мыкты.
Көп түкүрсө — көл, көл толкуса — сел.
Көп түкүрсө көл болот, көл толкуса сел болот.
Көп түкүрсө, көл болот.
Көп тыңдаган аз сүйлөйт.
Көп тыңша, аз сүйлө.
Көп уктаган көптөн кур калат.
Көп үйлөсө жел болот, көп ыйласа сел болот.
Көп чогулса калмак каны — Ажаанды кармайт.
Көп чогулса көл болот.
Көп ыйлаактын көзү жаман, көп сүйлөөктүн сөзү жаман.
Көпкө аз түтпөйт.
Көпкө белгилүүнү келиштирип айтуу кыйын.
Көпкө кан чачпа, топко көө тартпа.
Көпкө кубанба, азга ыйлаба.
Көпкө ык келсе, кан төөсүн соет.
Көпкөн жигит (же киши) басыгынан байкалат.
Көпкөн жигит (уул) көп сүйлөйт, чечен жигит бап сүйлөйт.
Көпкөн жигит көп сүйлөйт, чечен жигит эп сүйлөйт.
Көпкөн киши басышынан байкалат.
Көпкөн, көпкөндүн өлүмү (же жазасы) көптөн.
Көпкөндүн көчүгүнөн чыгат.
Көпсөң — жарыларсың, толсоң — төгүлөрсүң.
Көпсүнгөн жоону кыйын дебе, кайрат кылсаң жыгасың.
Көптөгөн кыз аткарат, өмдөгөн жоо качырат.
Көптөн качкан көмүүсүз калат.
Көптөн көп акыл чыгат.
Көптөн үмүт эткен аздан куру калат.
Көптү азайтмак оңой, азды көбөйтмөк кыйын.
Көптү жамандаган көмүүсүз калат.
Көптү көрбөй көсөм болбойт, көп сүйлөбөй чечен болбойт.
Көптү көргөн, көнөктүн түбүн тешкен.
Көптү көргөндөн сөз оку, көөнөрбөс кылып бөз току.
Көптүн көзү көрөгөч.
Көптүн көөнүн эриткен көрөңгөлүү сөз болот.
Көптүн оозу күбөлүү да дубалуу.
Көптүн пикири — көрөгөчтүн өзү.
Көптүн тилеги — көл.
Көпчүл болсоң өсөсүң, кекчил болсон — өчөсүң.
Көпчүлүк бар (болгон) жерде токчулук бар (болот).
Көпчүлүк бир уучтан берсе тойгузат, көпчүлүк бир муштан берсе өлтүрөт.
Көпчүлүк деген көл да.
Көпчүлүк жөөлөсө, канкор кан өкүмүн коёт.
Көпчүлүк камын ойлосоң — озосуң, өз камынды ойлосоң — тозосуң.
Көпчүлүк көөлөсө, сараң бай төөсүн соёт.
Көрбөгөн көздөн тамдын тешиги жакшы.
Көрбөгөн ой — чукур көп.
Көрбөгөн төөнү да көрбөйт.
Көрбөгөнгө көтөн таң, көк ала итке куйрук таң.
Көрбөйт деп ууру кылба, укпайт деп ушак айтпа.
Көрбөйт деп, ууру кылба.
Көрбөс (же көрбөгөн) төөнү да көрбөйт.
Көрбөстү көрбөй көзүңө сак бол, айтпасты айтпай оозуңа сак бол.
Көргө — көрсөтпө, керге — угузба.
Көргөн — көргөнүн кылат, көсөө — түрткөнүн кылат.
Көргөн көздүуккан кулак жеңиптир.
Көргөн көргөнүн кылат, көсөө түрткөнүн кылат.
Көргөнү жаман бергенин алат (же доолайг).
Көргөнүн жазбай так айтат, ырчылардын устасы.
Көргөнүңдөн — көрө элегиң көп, укканыңдан уга элегиң көп.
Көргөнүңдөн көрө элегиң көп.
Көрдүм деген көп сөз, «көрбөдүм» деген бир сөз.
Көркөм өнөр — касиеттүү күч.
Көрктүүнү көрүп алганча, сүйгөнүңдү сурап ал.
Көрктүүнү көрүп алганча, тектүүнү сурап ал.
Көрө-көрө көсөм болот, сүйлөй-сүйлөй чечен болот.
Көрөөр күнү бардын, ичээр суусу болот.
Көрпөнү күндө күбүсө — түлкү, түлкүнү күндө күбүсө — күлкү.
Көрсө — барымта, көрбөсө — сыйрымта, барып алып кел.
Көрсө барымта, көрбөсө сыйрамта, барып алып кел.
Көрүнгөн адамдан карыз сурабай жүр.
Көрүнгөн өз эмес, өз бирдей эмес.
Көрүнгөн тоону бийик дебе, аракет кылсаң чыгасың.
Көрүнгөн тоонун ыраагы жок.
Көрүнгөнгө ыйлаган көзсүз калат.
Көрүнөө зордук — башкы кордук.
Көсөм чыккан адамдар, көрөңгөлүү сабаадай.
Көсөө — кудай буйругу, сакал — иттин куйругу.
Көсөө түндө сүйүнөт, катыны сулуу күндө сүйүнөт.
Көсөө узун болсо кол күйбөйт, көп молдо болсо, жол тийбейт.
Көсөө узун болсо, кол күйбөйт.
Көсөөнү (ууруну) үйгө киргизбе, көчүгүн жерге тийгизбе.
Көсөөнүн акылы түштөн кийин кирет.
Көсөөнүн акылы түштөн кийин.
Көтөнү бөлөктү көктөсө болбойт, жатыны бөлөктү жамаса болбойт.
Көтөрүлбөй жакшы жүр, элге келген убакта.
Көтөрүм көтөрүлсө, көч алдын бербейт.
Көтөрүп сууга салган жаман, көз салбаган тууган жаман.
Көч — көчтөн кабар келсе, уйкунун тынчы кетет.
Көч жүрө — жүрө түзөлөт.
Көч жүрө албай токтолот, көз учкан бийик бел чыкса.
Көчкөн журттун баркын, конгон журтуңда билесиң.
Көчкөн журттун кадыры конгон журтта өтөт.
Көчкөндөн — отун артат, өлгөндөн — катын артат.
Көчкүдөн сагызган гана кутулуптур.
Көчмөк, конмок жерге сын, качмак, куумак эрге сын.
Көчөрман болсо, журтту жамандайт.
Көчөт тиккен көлөкөлөйт.
Көчсө — көттө, консо — четте.
Көчүктү кыскан бай болот.
Көчүп кордук кылганча конуп турук кыл.
Куда — сөөктүн кызыгы — барып, келиш.
Куда болгуча кулу — бийиңди сураш, куда болгондон кийин кул да болсо сыйлаш.
Кудага алыстан сыйлаш.
Кудай берген бактыны кудай кыркты.
Кудай берген кишиге кудай урган киши асылат.
Кудай берейин десе эки кулагын тең кесип берет.
Кудай берейин десе, казынасы кенен.
Кудай бирөө, кезек экөө.
Кудай деген кул ачка өлбөйт.
Кудай деген кул өлбөйт, тамекиден пул өнбөйт.
Кудай кошкон куда болот, пайгамбар кошкон дос болот.
Кудай кулум десе, байгамбар чычып жиберет.
Кудай кулум десе, Мухаммет үмөтүм дебей турган чарасы жок.
Кудай кулум десе, Пайгамбар үмөтүм дебей, айласы канча.
Кудай кулум десе, Пайгамбар үмөтүм дебеске аргасы жок.
Кудай кылайын десе кулду баш кылат, ак падышаны кара кылат.
Кудай кылганга кудай урган теңелет.
Кудай кылды, куш кылды, курган эрге туш кылды.
Кудай кылса кубаарыңдын акысы барбы.
Кудай кылса, кайкы бээ жорго болот.
Кудай кылса, кубаарыңдын акысы жок.
Кудай малыңды алса да, абийириңди албасын.
Кудай сактаган токтуну бөрүжебейт.
Кудай сүйгөн куда, пайгамбар сүйгөн дос болот.
Кудай ураар жигитке кумгандай жүрөк жаралат.
Кудай ураар кишиге, кумгандай жүрөк пайда болот.
Кудай урар кишини кырк биринде таз кылат.
Кудай урганды кошо ур.
Кудай чоң, кудайдан соң дүйнө чоң.
Кудайга ишенген жөө калат.
Кудайга ишенген курсагы тойбойт.
Кудайга ишенген куру калат.
Кудайга сунган кол жетпейт, падышага айткан сөз өтпөйт.
Кудайга сунган кол жетпейт.
Кудайдан коркпогондон корк.
Кудайды көрбөсөң, акылың менен тааны.
Кудайдын «ме» деген үнү угулбайт, берген колу көрүнбөйт.
Кудайдын бергенин билбейт, урганын билет.
Кудайдын буйругу кумдан көп, аны аткарган адам жок.
Кудайдын буйругу чачтан (же кумдан) көп, аны кылган (аткарган) киши жок.
Кудайдын буйругусуз кумурсканын бели сынбайт.
Кудайдын каргышы тийген жыгачты тегирмендин шакылдагы кылат.
Кудайдын көзү түшкөнгө, пайгамбардын сөзү түшөт.
Кудайдын кулагы сүйүнсүн.
Кудайдын күнү кумдан көп, буюрганын жашайсың.
Кудайчынын куржуну толбойт.
Кудайыңа ишенсең, жөө каласың.
Кудаң алыс болсо, сыйлуу болосуң, кудаң жакын болсо, чырлуу болосуң.
Кудукка талкан чалууга болбойт.
Кудукка таш салууга болбойт.
Кудукту көз жеткен жерден каз.
Кузгун тарп көрбөсө, жүрө албайт.
Кузгунга куда болсоң жегениң тарп болор.
Кузгундуку куу жыгачтын башында, бөрүнүкүтең орток.
Куйма кулакка айтсаң, куюп алат, акма кулакка айтсаң, агып кетет.
Куйтунун сөзүн — куп дебе.
Куйтунун үйү күйөт.
Кул жеймин дейт куйрукту, кудай билет буйрукту.
Кул кулду тааныйт, шарыят жолду тааныйт.
Кул кутурса байын урат, ит кутурса ээсин кабат.
Кул кутурса кудукка кайырмак салат.
Кул кутурса кудукка түкүрөт.
Кул кутурса, өтүгү менен төргө өтөт.
Кул күмүш тапса, коёрго жер таппайт.
Кул менен жеген каймак кустурбай койбойт.
Кулак уккан сасык сөз, жүрөккө барып муз болот.
Кулак уккан сасык сөз, курсакка барып муз болот.
Кулак укканды көз көрбөй койбойт.
Кулак укканды, көз көрөт.
Кулак укса суук сөз, курсакка барып муз болот.
Кулак укса, курсак кайнайт.
Кулакка кирген сасык сөз жүрөккө барып бир тиет.
Кулактууга кеп айтса, кулагынын кашында, кулаксызга кеп айтса, куу бакырдын башында.
Кулалы жыйып куш кылган, куранды жыйып журт кылган.
Кулалыдай салпактап миң жыл өмүр сүргөнчө, барчындай асманда чалкып, бир жыл өмүр сүр.
Кулан кудукка түшсө, кур бака айгыр.
Куланды үйрөткөн эр, кулжаны эңген бүркүт.
Куландын тиши — курчтун мизи.
Кулда кулак жок.
Кулдай иштеп, хандай жаша.
Кулдун башы мукул, аягы — тукул.
Кулдун жаны иттин жаны менен тең.
Кулдун мойну жоон, күчүжок, курсагы бир тойсо, дүйнө менен иши жок.
Кулжанын куулугу «түшөт» деп, түлкү ачка өлүптүр.
Кулжанын куулугу түшөт деп, түлкү ачкадан өлүптүр.
Кулпу күчтүү эмес, ачкыч күчтүү.
Кулча иштеп, бийче же (ич).
Кум жыйылып таш болбойт, кул жыйылып баш болбойт.
Кум кулакка куйсаң болбойт.
Кумарга ууру жолдош.
Кумардын түбү — өкүнүч.
Кумурска бириксе, арстанды да алат.
Кумурска да төөнүн өркөчүнө чыккысы келет.
Кумурска кичинекей болсо да, кайраты тоо аңтарат.
Кумурсканын уюгуна жыгач салба (же көөлөбө).
Кунаажын көзүн сүзбөсө, букачар мурдун да чүйрүбөйт.
Кунаажын көзүн сүзсө, бука жибин үзөт.
Кунажын көзүн сүзбөсө, бука мурунтугун үзбөйт.
Купуя сөз — эл жобо күткөн жырым.
Кур аякка бата жүрбөс, экөө бирөөнү күтпөс.
Курал иштебейт, уста иштейт.
Курама темир курч болот.
Куран кудайдын тили дешет.
Курандын сөзү — кудайдын сөзү.
Кургак сөз там жарат, куру кайрат баш жарат.
Курдаштын кудайы бир.
Курсагы ач курушат, акылы аз урушат.
Курсагы ачкан — урушчаак.
Курсак ачканда көз киртеет.
Курсак ток болсо, колун, (же тилиң) шок болот.
Куру аякка бата жүрбөйт.
Куру жерден өрт чыкпайт.
Куру жүлүш — күлүшпү, куру жүрүш — жүрүшпү.
Куру кайгыдан пайда чыкпас, кайгыңды кайгы экен деп эч ким укпас.
Куру кайрат баш жарат, кур кыйкырык таш жарат.
Куру намыс көрк бербейт.
Куру сөз курсак тойгузбайт, куру кеп кулакты тойгузбайт (кулакка жакпайт).
Куру сөздөн (соодадан) маани чыкпайт.
Куру сөздөн май чыкпайт, курумшудан тон чыкпайт.
Куру суудан май чыкпайт, куру сөздөн маани чыкпайт.
Куру убададан курсак тойбойт.
Курут десе куу баштан суу чыгат.
Курч кетилет, чарыкка кармаса жетилет.
Куттуу конок келсе, кой эгиз табат, кутсуз конок келсе, койго карышкыр чабат.
Куттуу үйдөн кур чыкпа.
Кутургандан кутулгандын өзү — акыл.
Куу алган кушка сын жок.
Куу түлкү капканга кош буттап түшөт.
Куубаш болчу жигитке, туубас катын жолугат.
Кууга куу намаз шамда жолуксун.
Кууган да кудай дейт, качкан да кудай дейт.
Куур тондун ичинде куурасын жигит өлбөсүн, тери тондун ичинде тердесин жигит өлбөсүн.
Куураган кезде кумар жазуу — кудай берген ырыскы менен тең.
Куурай чыкпас куу такыр, куурай чыгып бергенде кулан чуркап өтө албайт.
Куурайды бирден сындырган оңой, тобу менен сындырмак кыйын.
Куурдактын акесин төө сойгондо көрөрсүң.
Куучуюп бай болгончо, колу ачык кедей бол.
Куш баласы кырымга карайт, ит баласы жырымга карайт.
Куш жаңылса (ып) торго түшөт, эр жаңылса (ып) (жыгылып) колго түшөт.
Куш жаңылса, торго түшөт, эр жаңылса колго түшөт.
Куш жемге алданат, адам сөзгө алданат.
Куш жемине кайрылат, эр элине кайрылат.
Куш жемине какабайт.
Куш канаты менен конот, гүлдөр ысыкта соолот, жокчулукту эмгек жоет.
Куш канаты менен учуп, куйругу менен конот.
Куш төрөсү — буудайык, ит төрөсү — кумайык.
Кушта сүт жок, кудай өзү асырайт.
Кушту жырткыч кылган тырмагы, кишини сүрдүү кылган мансабы.
Куштун алганынан салганы кызык.
Куштун да туулган уясы бар.
Куштун сырын мүнүшкөр билет.
Кушу жоктун турумтайы — шумкар, аты жоктун жаман тайы — тулпар.
Куюшканга кыпчылган боктой болбо.
Куюшканга кыпчылган боктой.
Куюшканга кыпчылган тезектей болду.
Күбөлүү сөз — никелүү катын (зайыптай).
Күбөлүү сөз никелүү зайыитай.
Күз — күрөш, жаз — жарыш.
Күз — талаш маалы.
Күзгү күчүңдү күйөөңө бербе, жазгы күчүңдү атаңды өлтүргөндөн да аяба.
Күзгү күчүңдү күйөөңө бербе.
Күзгү муздун күзгүдөйүнөн качпа, жазгы муздун жабыктайынан кач.
Күзгүгө үйүр — боюн түзөйт, күмөн болгон — оюн түзөйт.
Күзөттө көзүң илинсе жоого өзүн илинесиң.
Күзүндө үркүп калат, жазында илкип калат.
Күзүндө чыгынбаган, кышында жылынбайт.
Күйбөгөнү күл болду, көрбөгөнү көр болду.
Күйгөн катын — кошокчул (же күйгөн катын — кошокчу).
Күйгөн катын кошокчул болот.
Күйгөн менен өткөнгө өкүнгөн болбос.
Күйөө — жүз жылдык, куда — миң жылдык.
Күйөө карыса — жээн.
Күйөө карыса жээн болот.
Күйөө келсе — кыз даяр, жүйөө келсе — баш даяр.
Күйөө келсе, кыз даяр.
Күйөөгө жетпей кыз тынбайт.
Күйөөнү пайгамбарым сыйлаптыр.
Күйөөнүн аты менен күл ташы.
Күйөөңдүн көөнүн кирдетпе, күнүгө бизди тилдетпе.
Күйөөңжаман болсо кызыңдан көр, келиниңжаман болсо уулуңдан көр.
Күйөөсү молдо болсо, аялы ушакчы.
Күйүттү күйүп ызала, кырсыкты эмгектенип табала.
Күйүшөр тууган болбосо, күлө багып жатка жак.
Күкүк өз атын өзү чакырат.
Күкүктүн доошун эшитпей күн жайылып ачылбайт, күйүттүү болгон адамдын күндө добушу басылбайт.
Күл жигит — ээси экен жылкынын.
Күлбө карыга, келет башыңа.
Күлгөнгө күттүрбөй өзүм барам деген ушул.
Күлгөндү билбесен, ыржайба.
Күлгөндү сурасаң билгени бар, ыйлаганды сурасаң өлгөнү бар.
Күлгөндүн баары дос эмес, урушкандын баары кас эмес.
Күлгөндүн билгени бар, ыйлагандын көкүрөгүнө түйгөнү (же муңу) бар.
Күлгөндүн билгени бар.
Күлкү — ден соолуктун мүлкү.
Күлкү — өмүргө күлазык.
Күлкү ден соолуктун — мүлкү.
Күлкүдөн — күлкү, кайгыдан — кайгы чыгат.
Күлкүдөн да жаш чыгат.
Күлкүдөн өлгөндүн арманы жок.
Күлү додо болбоо жаман.
Күлүк ат чапкан сайын арбытат.
Күлүк жардыга туулуп, байга токтойт.
Күлүк күнүндө, тулпар тушунда.
Күлүк озбой, сулуу озбой, бак озот.
Күлүккө күн салгыча, байталга бак берсин.
Күлүктөн күлүк өтөт, күйүкпөгөнү марага жетет.
Күлүктөн күлүк чыкса — төрт аягы тыбырайт.
Күлүктү табына келтирген — саяпкер, кушту кыраан кылган — мүнүшкөр.
Күлүктү таптайт саяпкер, сүрөөгө алат талапкер.
Күлүп киргенден түнүлбө, күңгүрөнүп чыккандан түңүл.
Күлүп сүйлөгөн адамдан корк, күлүмсүрөп жааган жамгырдан корк.
Күлүп сүйлөгөн кишиден түңүл, тийип жааган күндөн түңүл.
Күлүп сүйлөгөн кишиден түңүл, тийип туруп жааган күндөн түңүл.
Күлүп сүйлөгөндөн түңүл, күн тийип жаагандан түңүл.
Күмүш сахналуу чылым чегейин десең — эски шаарга бар, кайып болуп өлүп кетейин десең — пиян базарга бар.
Күмүш үйлүү кыз чөп алачыктагы атасынан үмүт кылат.
Күмүш ээр ак кабак, күмүшкө жайы болбосо, күмүшүн алып отко жак.
Күмүш ээр ак кабат, ат жоорутар болгон соң — күмүшүн алып отко жак, күйүшөр тууган болбосо — күлүмсүрөп жатка жак.
Күмүштү жыйган сен болдуң, күйүттү тарткан мен болдум.
Күн жаабаса жер гүлдөбөйт, кумга тиккен жыгач бүрдөбөйт.
Күн жаз, эт аз.
Күн жаманга да жакшыга да бирдей тиет.
Күн караган — суукка тоңот, бай караган — ачтан өлөт.
Күн караган суукка тоңот, бай караган (ачтан өлөт) оңолбойт.
Күн катаалы — күндө жаайт.
Күн тегерек, сабы жок, күйөөрүмдүн табы жок.
Күн тийген жердин күкүгү.
Күн тийген жердин чоросу.
Күн тийип туруп жааган күндөн түңүл, күнгүрөнүп сүйлөгөн кишиден түңүл.
Күн чубактоо — жалкоолуктун белгиси.
Күндө келген — күл ууртайт, айда келген — май ууртайт.
Күндө Мамай чабылбайт, мендей кемпир табылбайт.
Күндө тийгендей күн белем, айда тийгендей ай белем.
Күндө тийгендей Күн эмес.
Күндө эт жеген киши мал күтөбү (күтпөйт), айына бир жолу эт жебеген киши жан күтөбү (күтпөйт).
Күндү бузган ала булут, элди бузган ушакчы чуут.
Күндүзкү аштын (же тамактын) ортогу көп.
Күндүк жолго чыксаң, айлык азык ал.
Күндүк өмүрүң болсо (калса), түштүгүнө жорго мин.
Күндүк өмүрүң болсо, түштүгүңө жорго мин.
Күнөө кылбас киши жок — актанса да, сыр алдырбас киши жок — мактанса да, алтын көрсө периште жолдон чыгар.
Күнү — күйүшкөн жоо, абысын — андышкан жоо.
Күнү бүтпөгөндүн, ырысы түгөнбөйт.
Күнүмдүк ишке кайгырба, түбөлүк ишке кайгыр.
Күң саткан жерин төркүнсүйт.
Күңгө күлө бакса, бир штандык бөз сурайт.
Күңдүн көтүндө күмүш жылтылдайт.
Күрөк кайда болсо, баштык ошондо.
Күрөккө бок жокпу бок табылат.
Күрөктүн издегени — бок, боктун издегени — күрөк.
Күрүч (же шалы) сугарганда, күрмөк кошо суу ичет.
Күрүчтүн (шалынын) аркасы (бээнеси) менен күрмөк суу ичет.
Күрүчтүн арты менен күрмөк суу ичет.
Күүсү жанбас заман жок, күчү кайтпас адам жок.
Күч — биримдикте.
Күч айласын билбеген көчтө көлүк өлтүрөт.
Күч акылга баш иет.
Күч атасын тааныбайт.
Күч бербеген тулпардан, сүт берген уй жакшы.
Күч бербеген тулпардан, сүтүн берген уй жакшы.
Күч бирдикте.
Күч кетет, билим кетпейт.
Күч күйөө жатканын калыңга тогойт.
Күч күйөө уктаганын калыңга тогойт.
Күч эшиктен кирсе, адилдик түндүктөн чыгат.
Күчтү күч токтотот, сөздү сез токтотот.
Күчтүн аздыгынан эмес, курсактын ачтыгынан.
Күчтүү болсоң жердей бол — баарын чыдап көтөргөн, таза болсоң суудай бол — баарын жууп кетирген.
Күчтүү болсоң, жердей бол — баарын чыдап көтөргөн.
Күчтүү күчөнсө, күчүнө келет, күчүжок күчөнсө, бели мертинет.
Күчтүү күчсүздү жеңет.
Күчтүү менен күрөшпө, таалайлуу менен тартышпа.
Күчтүү менен күрөшпө, түптүү менен тирешпе.
Күчтүү шамал же отту өчүрөт, же күчөтөт.
Күчтүүнүн күнү тууса, күлөөгөчтүн алды катат.
Күчүндү тилиңе (тишиңе) (ден) чыгарба, ишиңе (ден) чыгар.
Күчүнө ишенген күчүркөнбөйт.
Күчүңдү күлкүгө кетирбе, асылыңды эрмекке чаппа.
Күчүңдү тилиңден чыгарбай, ишиңден чыгар.
Күчүңө ишенбе, ишиңе ишен.
Кыбыр киши жадатат, шыбыр сөз шектентет.
Кыбыраган (кыймылдаган, жүрө — жүрө) кыр ашат.
Кыбыраган кыр ашат.
Кыбыраган кыраң ашат.
Кыдыр назар кылбай, эшек базарында далдалчы.
Кыз — башка үйдүн жарыгы.
Кыз — конок.
Кыз — кырк жылкы, эркек бала — ырыскы.
Кыз баласы — кызыктырат, уул баласы — ууктурат.
Кыз боозуп энесин коркутат (болбо).
Кыз деген буйлалаган төө.
Кыз жакшысы — жакадагы кундуз.
Кыз жакшысы чалкакка тийген айдай, чыныга куйган майдай.
Кыз жаманы — кыроо, кыз жакшысы — кымбат.
Кыз жаманы — кыроо, уул жаманы — уйгак, келин жаманы — кетпес кезик.
Кыз жети жашка келгенде энесин жергеге кошот.
Кыз жыргаар жерине ыйлап барат.
Кыз жыргаар жерине ыйлап кетет.
Кыз калыңсыз болсо да, каадасыз болбойт.
Кыз конок, бүгүн өз үйүндө, эртең башка бирөөнүн үйүндө.
Кыз күлүндөсө — кубангандык, санаа тынчыса — жубангандык.
Кыз кылыгы менен жакшы, ийне учугу менен жакшы.
Кыз кылыксыз болбойт.
Кыз Кырымга (Крым) жеткизет, уул Урумга (Үрүмчү) жеткизет.
Кыз маалында — бары жакшы, жаман катын кайдан чыгат.
Кыз өлсө — кырчындай башы кыйылат, жигит өлсө — үч күн жалын, үч күн чок, үч күндөн кийин көздөн жаш тыйылат.
Кыз сулуусу калмакта, сөз кычкылы саякта.
Кыз турган үйдө кыл жатпайт.
Кыз туудум — кыялын кошо туубадым, уул туудум — уздугун кошо туубадым.
Кыз уяты — тартуу, ат уяты — сатуу.
Кыз экенде баары жакшы, жаман катын кайдан чыгат.
Кыз энеден үлгү албаса чоркок болот, уул атадан үлгү албаса коркок болот.
Кызара жортсоң, агара бөртөсүң (же саргара жортсоң, кызара бөртөсүң).
Кызаргандын баары манат болот, кылган иштин баары адат болот.
Кызга катылган кедей болот.
Кызга кырк үйдөн тыюу, кымызга — бишкек.
Кызга тийген кедей болот.
Кызганба тамак, кызгансаң — таяк.
Кызганган да күң, куру калган да күң.
Кызганчаактыкын кызыл ит жейт.
Кызганчаактын ашы ич оорутат.
Кыздан жаман нерсе жок: өзгө эрибей, жатка эрийт, туздан жаман нерсе жок: майга эрибей, сууга эрийт.
Кыздуу болсоң — көздүү бол.
Кыздуу жерде — кыякчы, кымыздуу жерде — аякчы.
Кыздуу киши кыр ашат.
Кыздуу үй кылыктуу.
Кыздуу үйгө — ырчы.
Кыздуу үйдө - кыңыр сүйлөбө, уулдуу үйдө - узун сүйлөбө.
Кызды берсең жашка бер, кучакташып ойносун.
Кызды берсең корго бер, кызды алсаң зордоп ал.
Кызды өпсөң — алма, шекер, бал татыйт.
Кызды сураганга бер, кымызды ичкенге бер.
Кыздын баары эле жакшы, жаман катын кайдан чыгат.
Кыздын жаманы иттен чыгарат.
Кыздын көзү кызылда.
Кыздын көңүлү (же көөнү) кызылда.
Кыздын кыздай болгону.
Кыздын кырк чачы улуу.
Кыздын кыя тартып басканы — кыйбасына сөз айтканы.
Кыздын сыры төркүнгө маалим.
Кыздын сырын төркүнү билет.
Кыздын төрүндө болгуча уулдун улагасында бол.
Кыздын эркеси — биттин сиркеси.
Кызмат — колдун кири.
Кызматыңа карай урматың.
Кызуу кандуулук менен убада бербе.
Кызууну кымыз чыгарат.
Кызы бар үй — кымызы бар саба.
Кызы бар үй — кыялдуу үй.
Кызы бар үйдө кыл жатпайт.
Кызы бардын назы бар.
Кызы бардын ыракаты бар.
Кызы жаман болсо — жаш дейт, баласы жаман болсо — мас дейт.
Кызыганды кымыз чыгарат.
Кызый — кызый кыздын койнуна кириптир.
Кызык сөз кызыганда чыгат.
Кызыл — ала кекиртек кыйла жерге секиртет.
Кызыл — кызыл кекиртек, кыйла жерге секиртет.
Кызыл — кызыл кыялар, кыргый талга уялаар, акыр заман болгондо такыясын колго алып, кыз жигитти кубалаар.
Кызыл козуга өткөргөн соодагерлердей болбо.
Кызыл от кысыр болбойт (же калбайт).
Кызыл от кысыр калбайт, кысырак кулун салбайт.
Кызылды кийим дебеңер — аш-тойдо кийилер, кызды балам дебеңер — кайда өлгөнүн ким билер.
Кызылдын баары шайы эмес, сарынын баары май эмес.
Кызым кылыгыңан табаарсың.
Кызым, колумдан учурган кушум.
Кызыма ак халат жарашпайт, ага жакшы жигит жанашат.
Кызымдын кулагына алтын сырга.
Кызың жаман болсо, жети атаңа жетээр, «аттигиниң ай» деп өмүрүң өтөөр.
Кыйкыргандан коркпо, кылтыйгандан корк.
Кыймылдаган кыр ашат.
Кыйнаган да тил, сыйлаган да тил.
Кыйналганда киши өзүнүн ким экенин таанытат.
Кыйналып табылган ырыскы — баалуу.
Кыйналыштын артында жеңилдиги болот.
Кыйнап минген атыңды, суук сууга сугарба.
Кыйшык болсо да жол жакшы, калы болсо да кыз жакшы.
Кыйшык болсо да көз жакшы, сокур болсо да уз жакшы.
Кыйшык иш кырк жылдан кийин да билинбей койбойт.
Кыйыктаса жумурткадан кыр табылат.
Кыйындыкта жолдошуңду сакта, максаттуу иштен качпа.
Кыйынчылык башка түшкөндө эски тааныш эске түшөт.
Кыйыштырып каласаң — отун жанаар.
Кыламыктан бут сынат, буламыктан тиш сынат.
Кылар ишти кылып коюп, кыл жип менен бууп коюп.
Кыларга иши жок, саларга кушу жок.
Кылганың бирөө үчүн, үйрөнгөнүң өзүң үчүн.
Кылгылыкты кылып коюп, кымызга сууну куюп коюп, кыл жип менен бууп коюп.
Кылды бакандай кылып көрсөтөт.
Кылмыштуу катын эрине жорго, кийгени торко.
Кылымга кеткен сөз калды, өзгөлөр кетип, өз калды.
Кылып ичкен — кыйын аш, кыдырып ичкен — оңой аш.
Кылыч — бирди, тил — миңди жыгат.
Кылыч — курал эмес, акыл — курал.
Кылыч жарасы — бүтөт, тил жарасы — бүтпөйт.
Кылыч кында турса — кылча пайдасы жок, кырдаалы келсе — кызын берсе да табылбайт.
Кылыч кындан чыкпаса, мусулман динден чыгат.
Кылычтуу коркокту союлдуу баатыр жеңет.
Кылычты ар ким байланат, чабарына келгенде, кандай киши шайланат.
Кылычы курчтун кыйыры бек.
Кылычынан кан тамганды, тилинен бал тамган жеңиптир.
Кымбат сөз кыска айтылат.
Кымыз — кишинин каны, эт — кишинин жаны, токоч — тоют, жарма — оокат.
Кымыз — кишинин каны, эт — кишинин жаны.
Кымыздан эки кесе ичкен — муңдук, айрандан эки кесе ичкен — шумдук.
Кымыздуу үй — назар, кыздуу үй — базар.
Кымыздуу үйдө — аякчы, кыздуу үйдө — кыякчы.
Кымызды — ичкенге.
Кымызды ичкенге, кызды сураганга бер.
Кымынды үйдөй, кылды тоодой көрсөтөт.
Кына ташка чыгат, байлык башка жугат.
Кыныккан киши тыныкпайт.
Кыңыр иш — кырк жылдан кийин билинет.
Кыпындан жалын чыгат, оюндан от чыгат.
Кыраан учаарында, күлүк чуркаарында сынына чыгат.
Кыргоол кызыл болот, куйругу узун болот.
Кыргыек келбей күз болбойт, кыямга келбей иш болбойт.
Кыргыз байыса катын алат, өзбек байыса там салат.
Кыргыз болуп туулган соң, кыргыз боло билели.
Кыргыз сынчы келет, казак ырчы келет.
Кыргызда — айран көп, оруста — майрам көп.
Кыргызды артка тарткан — кайдыгерлик.
Кыргыздыкы — кырк жылда.
Кыргыздын атасын эт өлтүргөн.
Кыргыздын шорпосу кырк жылда ооз күйгүзөт.
Кыргында кан өлөт.
Кыргында хан өлөт.
Кырдаалың барда жигиттер, кызыгып ишке жарагын.
Кырк (миң) күнкү сыпайкерчиликтен (мырзачылыктан), бир күнкү бакырчылык (иш) артык.
Кырк жыл кыргын болсо да, бейажал чымын өлбөйт.
Кырк кадам бастырган кыяматтык жолдош.
Кырк киши — бир жакта, кыңыр киши — бир жакта.
Кырк күнкү сыпайкерчиликтен (же мырзалыктан) бир күнкү бакырчылык артык.
Кырк эчкиге сексен теке.
Кыркында кырдан аша албас.
Кырманды кырк таптаган аз.
Кырсык — каш — кабактын ортосунда.
Кырсык — кырсыкты ээрчите жүрөт.
Кырсык аяк астынан табылгандай, бакыт да айттырып келбейт.
Кырсык деген аяк астында.
Кырсык жалгыз келбейт.
Кырсык чалар жигиттин жалгыз атын ууру алат.
Кырсыкты «кайдан» деп болобу? Кырсыкты «кайдан» десе болбойт.
Кырсыкты адам баласы күн мурунтан билбейт.
Кырсыкты болжоп болбойт.
Кырчаңгыга кырчаңгы үйүр.
Кырчаңгынын таскагы кызыганда чыгат.
Кыса (же кысас) кыяматка кетпейт.
Кысасыз кыямат жок.
Кыска жип байлоого жетпейт, малы жок жайлоого көчпөйт.
Кыска жип же байлоого келбейт, же күрмөөгө келбейт.
Кыска сөз чүйүндүү болот.
Кыска сөздүн көп мааниси бар.
Кысыр уй мөөрөк болот.
Кытай кыйнаганына төө кайтартат.
Кытыгысы келсе, кычыша бербейби.
Кыш азыгын жайда камда.
Кыш арабаңды дайында (шайла), жай чанаңды дайында.
Кыш деген айттырбай келет.
Кыш кырга конбо, жаз сайга конбо.
Кышкы суукта куу сакта, жазгы чөлдө суу сакта.
Кышта көрсөң камылга, келерки күздө табылга.
Кыштак сураган кыз кыша (камыш) каланып отурган төркүнүнөн үмүт кылат.
Кыштын камын жазда ойло.
Кыштын камын жайда көр, жайдын камын кышта көр.
Кышын кышына кынаштырган, ташын ташына кынаштырат.
Кышында арабаңды дайында, жайында чанаңды дайында.
Кыюусун билип таптаса, кыраан чүйлү каз алат.
Кыя тартып сууруса — күлөсү (илеби) болот кылычтын.
Кыябын таап сөз айтса, көнбөгөн адам болобу.
Кыял — алтын, ой — күмүш.
Кыялаган кыр ашат.
Кыялаган кырга чыгат.
Кыялданган (же кыялдагы) тилекти кыстаган турмуш бийлейт.
Кыялданган тилекти кыстаган турмуш жеңет.
Кыялдуу короо, кооз бак, эмгекчил эрдин колунан.
Кыямат — кайым кайда десе, аттан айрылган жерде тура.
Кыямат кайым кайда экен, аттан айрылган жердеэкен.
Кыяматтын кабы жарылат.
Кыян өзүн сел ойлойт, коркок өзүн эр ойлойт.
Кыянаттык кылсаң, кумурска да чагат.
Кыяны тосуп көч алат, эр өлтүрүп өч алат.
Кээ бирөө жайын айтам деп, баарын айтат.
Кээде жигит төө минет, кээде жигит жөө жүрөт, төө мингенде жигитти, төбөсүнө көтөрүп тегеректеп эл жүрөт, жөө жүргөндө жигитти, жөлөгү жок байкуш деп, жөөлөсүнтүп эл күлөт.